Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 października 2009 r., sygn. akt II SO/Wa 23/08 wymierzające Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej grzywnę w wysokości 5000 zł za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: oddalić zażalenie
Z. L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej grzywny za nieprzekazanie Sądowi jego skargi na bezczynność w sprawie jego wniosku z dnia [...] kwietnia 2007 r. o stwierdzenie nieważności postanowienia Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...] wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
W odpowiedzi na wniosek pełnomocnik Ministra Pracy i Polityki Społecznej powołał szereg okoliczności dotyczących spraw o sygn. II SAB/Wa 92/07, II SAB/Wa 78/08 i II SO/Wa 47/07, nie wyjaśniając przy tym jaki mają one związek z niniejszą sprawą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpoznając wniosek stwierdził, iż organ nie przekazał skargi Z. L. z dnia [...] października 2007 r., odpowiedzi na skargę i akt sprawy. Natomiast w udzielonej na wniosek odpowiedzi nie wyjaśnił również przyczyn braku wypełnienia obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
W tej sytuacji, Sąd uznał wniosek Z. L. za uzasadniony i na podstawie art. 55 § 1 powołanej ustawy wymierzył Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej grzywnę w wysokości 5 000 zł.
Minister Pracy i Polityki Społecznej reprezentowany przez pełnomocnika wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie na powyższe postanowienie. W uzasadnieniu zażalenia pełnomocnik wskazał, iż przedmiotowa sprawa nie powinna być rozpatrywana w oderwaniu od toczących się postępowań w sprawie skargi Z. L. z dnia [...] października 2007 r. na bezczynność Ministra w sprawie wniosku z dnia [...] kwietnia 2007 r. Ponadto skarżący organ podniósł, iż należało również mieć na uwadze, że Z. L. podważa każde orzeczenie, co prowadzi do tego, że sprawy stają się skomplikowane i wielowątkowe. Dodatkowo, zdaniem organu, jeżeli Sąd uznał, iż okoliczności przedstawione w odpowiedzi na wniosek o ukaranie grzywną są niewystarczające do rozpoznania sprawy powinien wezwać organ do uzupełnienia akt administracyjnych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w razie niezastosowania się do obowiązków, o jakich mowa w art. 54 § 2 powołanej ustawy, tj. przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia, sąd może na wniosek skarżącego orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy.
Zatem powołane przepisy przewidują wyłącznie dwa warunki, których spełnienie pozwala sądowi na wymierzenie takiej grzywny, tj. stwierdzenie uchybienia przez organ trzydziestodniowemu terminowi do przekazania sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę oraz złożenie przez stronę wniosku o wymierzenie grzywny.
Podkreślenia wymaga, że sformułowanie zawarte w art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nakazuje przyjąć, że grzywna, o jakiej mowa w powyższym przepisie ma charakter mieszany tj. dyscyplinująco - restrykcyjny. Na przyjęcie bowiem wyłącznie dyscyplinującego charakteru grzywny wskazanej w art. 55 § 1 powołanej ustawy nie pozwala dyspozycja tego przepisu w zestawieniu z art. 54 § 2 tej ustawy. Zawarte w art. 55 § 1 ustawy stwierdzenie "w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd (...) może orzec o wymierzeniu organowi grzywny (...)" oznacza, że wyłączną, materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Do obowiązków, o jakich mowa w art. 54 § 2 w/w ustawy należy przekazanie przez organ: skargi, akt sprawy, odpowiedzi na skargę, przy czym wszystkie te dokumenty winny być przedstawione sądowi w terminie 30 dni od dnia wniesienia skargi. To, jakie przyczyny spowodowały nieprzekazanie skargi sądowi, pozostaje bez znaczenia w sprawie samego wymierzenia grzywny, może mieć jedynie wpływ na jej wysokość..
Mając zatem na względzie, że w niniejszej sprawie organ nie przekazał skargi Z. L., jak również nadal nie wyjaśnił co było tego powodem, bowiem argumenty dotyczące ilości spraw prowadzonych przez skarżącego ani ich specyfika, nie mogą stanowić usprawiedliwienia dla niewypełnienia obowiązku o którym mowa w art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wymierzenie grzywny przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie należy uznać za w pełni uzasadnione.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu