Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 630/12 oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi J. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania uwierzytelnionych odpisów z akt postępowania administracyjnego postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił wniosek J. P. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku.
Sąd wskazał w uzasadnieniu, że wyrokiem z dnia 31 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, oddalił skargę J.P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania uwierzytelnionych odpisów z akt postępowania administracyjnego.
W dniu 13 lutego 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) J. P. wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia przedmiotowego wyroku. Wskazała, że nie mogła być obecna na rozprawie ze względu na "niemoc zdrowotną". Do wniosku dołączyła zaświadczenie lekarskie z którego wynika, że wnioskodawczyni w okresie od 1 lutego do 16 lutego 2013 r. chorowała i podlegała leczeniu z zaleceniem leżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdził, że wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności, że niedochowanie terminu było przez nią niezawinione, o czym stanowi art. 87 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a. Zdaniem Sądu skarżąca nie dołożyła wymaganej, w tego typu sytuacjach, miary staranności, tym bardziej, że wniosek w kwestii żądania sporządzenia uzasadnienia nie jest skomplikowanym pismem, które wymagałoby znacznego nakładu sił, czy poświęcenia mu dłuższego przedziału czasu pracy. Skarżąca była skutecznie zawiadomiona o terminie rozprawy. W ocenie Sądu nic nie stało na przeszkodzie aby w dniu rozprawy skontaktowała się z sekretariatem Sądu w celu uzyskania informacji o wyniku sprawy i sposobie zaskarżenia wydanego orzeczenia. Tym bardziej, że skarżąca nie wykazała aby jej choroba uniemożliwiała wykonywanie takich czynności czy to osobiście czy też przy pomocy osoby trzeciej. Sąd podniósł ponadto, że w okresie trwania choroby skarżąca sporządziła i nadała w urzędzie pocztowym wniosek o przywrócenie terminu który jest pismem procesowym bardziej skomplikowanym niż wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła J.P., podnosząc, że zaskarżone orzeczenie nie uwzględnia, iż jest ona osobą ponad [...]-letnią oraz że w terminie przewidzianym dla złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku była bardzo chora. Skarżąca podniosła ponadto, że mieszka sama, i nie mogła od nikogo oczekiwać pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie jest zasadne.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Typowym przykładem niezawinionego niedopełnienia czynności procesowych w terminie jest obłożna choroba - uniemożliwiająca stronie, działającej osobiście, dokonanie tej czynności.