Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia C. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 1 kwietnia 2008 r., sygn. akt IV SA/Po 73/08 o odmowie przyznania prawa pomocy C. W. w sprawie skargi C. W. w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt 4/II SA/Po 1723/03 postanawia oddalić zażalenie
C. W. wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 lipca 2004 r., sygn. akt 4/II SA/Po 1723/03.
Jednocześnie, skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z 18 marca 2008 r., na podstawie art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwana dalej w skrócie P.p.s.a.) odrzucił skargę C. W., natomiast postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2008 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy, wskazując, że stosownie do art. 247 powołanej ustawy, prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. W ocenie Sądu, skarżący nie uzasadnił podstawy wznowienia i nie wskazał okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogłaby skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Powyższa okoliczność stanowi podstawę do odrzucenia skargi w myśl art. 280 § 1 P.p.s.a. Istnienie natomiast przesłanek do odrzucenia skargi wyklucza możliwość przyznania skarżącemu prawa pomocy.
C. W. złożył na powyższe postanowienie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 243 § 1 pkt 1 zd. 1 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednakże, zgodnie z art. 247 P.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. O oczywistej bezzasadności skargi można mówić, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (por. J. P. Tarno Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2004, str. 321, wyrok NSA z dnia 7 stycznia 2003 r. sygn. akt 745/02, niepubl.).
W przedmiotowej sprawie podstawą odmowy przyznania skarżącemu prawa pomocy nie była jego sytuacja rodzinna i majątkowa, lecz oczywista bezzasadność skargi o wznowienie postępowania. Jak słusznie wskazał Sąd pierwszej instancji skarżący nie przedstawił żadnych okoliczności faktycznych ani środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy. Podkreślenia wymaga, że skarga o wznowienie postępowania winna czynić zadość warunkom pisma procesowego, zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz żądanie uchylenia lub zmiany zaskarżonego orzeczenia. Podanie podstawy wznowienia powinno zawierać powołanie i wyraźne określenie, które z podstaw wymienionych w art. 271-274 P.p.s.a. uzasadniają wznowienie postępowania w danej sprawie, natomiast uzasadnienie podstaw wznowienia powinno zawierać w szczególności powołanie okoliczności powodujących istnienie wskazanej podstawy wznowienia. Zgodnie z art. 280 P.p.s.a. Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań Sąd skargę odrzuci. Wskazanie zatem podstaw wznowienia i ich uzasadnienie jest elementem obligatoryjnym skargi (art. 279 P.p.s.a.), którego brak powoduje, że skarga o wznowienie nie może być przez Sąd rozpoznana merytorycznie.
W tej sytuacji, skoro skarga C. W. podlegała odrzuceniu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu prawidłowo, stosownie do art. 247 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Z tych względów, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.