Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania wywłaszczeniowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. A. i S. A. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 2480/10 odmawiające wstrzymania wykonania postanowienia Ministra Infrastruktury z dnia (...) października 2009 r., Nr (...) w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania wywłaszczeniowego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 18 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 2480/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia Ministra Infrastruktury z dnia (...) października 2009 r., Nr (...) w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania wywłaszczeniowego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż M. A. i S. A. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia (...) października 2009 r., nr (...), którym organ utrzymał w mocy postanowienie Wojewody Podkarpackiego z (...) lipca 2010 r., nr (...) o odmowie zawieszenia postępowania administracyjnego wszczętego na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w sprawie wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na nieruchomości położonej w Kosinie, gmina Łańcut, oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni (...) ha, niezbędnej do zrealizowania celu publicznego jakim jest rozbudowa drogi krajowej nr 4 (E-40) Jędrzychowie - Korczowa - Granica Państwa wraz z przebudową mostu na rzece Kosinka.

W skardze M. A. i S. A. zamieścili wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia, który nie został uzasadniony. Wnioskodawcy ograniczyli się jedynie do stwierdzenia, że jest on uzasadniony niebezpieczeństwem wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody oraz spowoduje trudne do odwrócenia skutki.

Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji podniósł, iż zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia Ministra Infrastruktury z (...) października 2009 r., nie został w ogóle umotywowany. Z treści uzasadnienia skargi nie wynika na czym miałoby polegać niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zatem nie został już na wstępie zachowany warunek konieczny dla oceny zasadności wniosku o wstrzymanie. Niezależnie od powyższego Sąd pierwszej instancji zauważył, że wniosek o wstrzymanie wykonania dotyczy postanowienia utrzymującego w mocy postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania wywłaszczeniowego, a zatem rozstrzygnięcia o charakterze procesowym. Tym samym jest to akt, który nie nosi znamion wykonalności. Wynika to już z samej istoty ww. postanowienia - wydane zostało w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego - zatem jest orzeczeniem o charakterze procesowym i dlatego nie nadaje M. A. i S. A. uprawnień bądź obowiązków o charakterze prawno - materialnym.

W zażaleniu na powyższe postanowienie M. A. i S. A. podnieśli, iż w skardze na postanowienie Ministra Infrastruktury w sposób wystarczający wyjaśnili podstawy swojej skargi określając bardzo szczegółowo swoje żądania oraz szkody jakie mogą ponieść i tym samym trudne do odwrócenia skutki. Ich zdaniem Sąd pierwszej instancji nie dość dokładnie zapoznał się z całością dokumentów, z których wyraźnie wynika, że przy wydawaniu decyzji zarówno Wojewoda, jak i Minister nie wzięli pod uwagę okoliczności, które celowo były ukrywane przed Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Nie można bowiem w całości postępowania pominąć nowych okoliczności przejścia podziemnego, które w sposób zasadniczy zmienia wniosek wywłaszczeniowy i tym samym zagraża egzystencji skarżących, co w sposób zasadniczy było opisane w skardze. Twierdzenie zatem, że brak jest uzasadnienia w skardze jest bezprzedmiotowy i świadczy o nie dość dokładnym zapoznaniu się z całością sprawy.

Strona 1/3