Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. D. na zarządzenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 336/07 o wezwaniu do uiszczenia opłaty kancelaryjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 stycznia 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 336/07 w sprawie ze skargi B. D. na uchwałę Zarządu Powiatu w L. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie powierzenia pełnienia obowiązków dyrektora liceum ogólnokształcącego postanawia: oddalić zażalenie.
W wykonaniu zarządzenia sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 336/07, wezwano B. D. do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 100 zł za odpis wyroku tegoż Sądu z dnia 29 stycznia 2008 r., wraz z uzasadnieniem, oddalającego skargę B. D. na uchwałę Zarządu Powiatu w L. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie powierzenia pełnienia obowiązków dyrektora liceum ogólnokształcącego, w terminie 7 dni pod rygorem ściągnięcia.
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł B. D. podnosząc, iż nie podziela stanowiska Sądu w przedmiotowej sprawie oraz powołując się na inne rozstrzygnięcia wskazał, że odrzucenie skargi na posiedzeniu niejawnym z uwagi na brak interesu prawnego po stronie skarżącego zwolniłoby go od ponoszenia niepotrzebnych, jego zdaniem, kosztów.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 214 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. W myśl art. 220 § 1 tej ustawy, sąd nie podejmie żadnych czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. W tym przypadku, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania.
Zauważyć w tym miejscu wypada, że art. 212 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że opłatami sądowymi są wpis i opłata kancelaryjna.
W świetle § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. Nr 221, poz. 2192), opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia, albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł.
Odnosząc się do kwestii podniesionych przez skarżącego w zażaleniu wskazać należy, że sam fakt, iż nie zgadza się z rozstrzygnięciem Sądu, nie zwalnia go z obowiązku ponoszenia opłaty za żądany odpis wyroku z uzasadnieniem.
B. D. w złożonym zażaleniu wskazał także, iż postanowieniem z dnia 18 marca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym odrzucił skargę uzasadniając to brakiem interesu prawnego po stronie skarżącego. Stanowisko to podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt II FSK 818/05.
W związku z tym, w ocenie skarżącego, odrzucenie skargi na posiedzeniu niejawnym z uwagi na brak interesu prawnego, zwolniłoby go od ponoszenia niepotrzebnych, jego zdaniem, kosztów.
Naczelny Sąd Administracyjny pragnie w tym miejscu zauważyć, że wskazane wyżej postanowienie dotyczy problemu dopuszczalności złożenia przez jednostkę samorządu terytorialnego skargi na decyzję organu odwoławczego wydaną w sprawie, w której organ tej jednostki orzekał w pierwszej instancji. Wynika z tego zatem, że sprawa, na którą powołał się skarżący dotyczy zupełnie innego stanu faktycznego i nie ma zastosowania w rozpoznawanej sprawie.
Wskazać należy, że w niniejszej sprawie B. D., na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1592 ze zm.), złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na uchwałę Zarządu Powiatu w L. z dnia [...], nr [...], w związku z czym stwierdzić należy, że to na Sądzie spoczywał obowiązek ustalenia interesu prawnego skarżącego w sprawie.
Podkreślić należy, że nie można czynić Sądowi pierwszej instancji zarzutu, że nie rozpoznał sprawy na posiedzeniu niejawnym, bowiem w niniejszej sprawie nie było możliwe ustalenie interesu prawnego strony bez jej wysłuchania. Zresztą sam skarżący przyznał, że udzielał on Sądowi dodatkowych wyjaśnień, w oparciu o które Sąd pierwszej instancji następnie wydał wyrok.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 i art. 198 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.