Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku H. i Z. K. o dokonanie wykładni postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt I OZ 37/09 umarzającego postępowanie zażaleniowe w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi H. K. i Z. K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] postanawia: odmówić wykładni postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt IOZ 37/09
Wniosek o dokonanie wykładni postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt I OZ 37/09 nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd, który wydał wyrok, a na mocy art. 166 tej ustawy również postanowienie, rozstrzyga wątpliwości co do jego treści. Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia nie może jednak prowadzić do nowego rozstrzygnięcia, a strona wnosząca o dokonanie wykładni powinna wskazać, który fragment uzasadnienia jest dla niej niezrozumiały bądź nasuwa określone wątpliwość.
Wskazane przez H. oraz Z. K. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2009 r. takich wątpliwości nie budzi, tym bardziej, że skarżący we wniosku o dokonanie wykładni i uzupełnienie postanowienia nie podali w jakim zakresie jest ono niekompletne, ani który fragment jest niezrozumiały.
Należy stwierdzić, że zarówno sentencja, jak i uzasadnienie ww. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego nie budzą wątpliwości powodujących konieczność dokonania wykładni. W sprawie niniejszej uzasadnienie postanowienia w sposób jasny i czytelny wskazuje przyczyny umorzenia postępowania zażaleniowego. Tym samym brak jest jakichkolwiek przesłanek dokonywania wykładni przedmiotowego postanowienia.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 158 w związku z art. 166 i art. 193 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji