Na to postanowienie Stowarzyszenie złożyło skargę.
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie Wydział XI Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, postanowieniem z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt KR XII Ns Rej. KRS [...], uchylił pkt I postanowienia z dnia 1 sierpnia 2007 r. dotyczący rejestracji zmian w składzie komisji rewizyjnej oraz oddalił skargę w pozostałym zakresie (utrzymując to postanowienie jedynie w zakresie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej).
Sąd wskazał, że zgodnie z § 4 ust. 1 statutu, walne zgromadzenie odbywa się tuż przed lub też po upływie kadencji władz, a jak wynika z dołączonych do akt rejestrowych dokumentów, ostatnie wybory władz Klubu odbyły się w dniu 27 czerwca 2001 r., w związku z czym, kadencja władz Stowarzyszenia upłynęła w dniu 26 czerwca 2003 r. Po upływie tej daty skończyła się kadencja władz Stowarzyszenia: zarządu i komisji rewizyjnej.
Sąd wskazał, że nie budzi wątpliwości, iż przewodniczący nie jest samodzielnym organem Klubu, gdyż wchodzi on w skład zarządu. Z protokołów posiedzenia zarządu z dnia 27 czerwca 2001 r. wynika, że to właśnie spośród członków zarządu wybranych przez walne zebranie, członkowie zarządu wybierają przewodniczącego.
W związku z tym Sąd stwierdził, że względu na upływ kadencji władz w dniu 26 czerwca 2003 r., były przewodniczący Klubu nie był uprawniony do zwołania walnego zebrania na dzień 30 maja 2006 r., bowiem Klub nie miał już ani zarządu, ani komisji rewizyjnej. Tak więc walne zgromadzenie wyznaczone na dzień 30 maja 2006 r. zwołane zostało nieprawidłowo, niezgodnie z zapisami statutu, a zatem, nie było władne do podejmowania skutecznych uchwał w żadnym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
biorąc pod uwagę, że w przedmiotowej sprawie stroną składającą skargę kasacyjną jest Stowarzyszenie, w pierwszej kolejności należało zbadać, czy osoba je reprezentująca jest należycie umocowana do dokonania tej czynności w imieniu Stowarzyszenia. Stosownie do art. 28 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), osoby prawne oraz jednostki organizacyjne mające zdolność sądową dokonują czynności w postępowaniu przez organy, albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. Natomiast w myśl art. 29 wskazanej ustawy, przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28 ustawy, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu.
Osoba prawna, w myśl art. 35 i 38 k. c. działa poprzez swoje organy w sposób określony w statucie. Z regulacją kodeksową koresponduje art. 10 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20, poz. 104 ze zm.), normujący podstawowe zasady działalności takiej organizacji. W szczególności statut określa sposób reprezentacji stowarzyszenia (art. 10 ust. 1 pkt 6 Prawa o stowarzyszeniach).
Podkreślenia wymaga, że stosownie do art. 14 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 168, poz. 1186), podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do Rejestru nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do Rejestru lub uległy wykreśleniu z Rejestru. Ponadto, wskazać należy, że przy zmianie statutu stowarzyszenia występuje taka sama sytuacja, jak przy zakładaniu stowarzyszenia i rejestracji jego pierwszego statutu, na co wskazuje treść art. 21 powołanej ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 tej ustawy, stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Zatem uchwała o zmianie statutu staje się skuteczna z chwilą wpisania zmiany statutu do Krajowego Rejestru Sądowego.
Skoro więc Przewodniczący Stowarzyszenia nie jest uprawniony do jednoosobowego reprezentowania Stowarzyszenia w zakresie podejmowania czynności prawnych, to złożenie przez niego skargi kasacyjnej nastąpiło z uchybieniem powołanych przepisów.
W związku z powyższym Sąd pierwszej instancji winien był w pierwszej kolejności zbadać umocowanie P. B. do występowania w imieniu Stowarzyszenia.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.