Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 1086/10 o odmowie wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak: [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewoda Małopolski decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak: [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty Wielickiego z dnia [...] czerwca 2010 znak: [...], którą to decyzją orzeczono o pozbawieniu J.M.statusu bezrobotnego od dnia 24 maja 2010 r.
J.M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na powyższą decyzją wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania. Wniosek ten nie został odrębnie uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt III SA/Kr 1086/10 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu postanowienia odwołując się do treści art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: P.p.s.a. podał, że skoro skarżący nie uzasadnił złożonego w tej sprawie wniosku, to nie wykazał on, iż wykonanie zaskarżonej decyzji doprowadziłoby do wyrządzenia mu znacznej szkody albo spowodowałoby trudne do odwrócenia skutki. W ocenie Sądu pierwszej instancji zarzuty dotyczące prawidłowości zaskarżonej decyzji nie mogą natomiast stanowić podstawy do wstrzymania jej wykonania.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. odmówił wstrzymania wykonania ww. decyzji.
Powyższe postanowienie stało się przedmiotem zażalenia J.M. do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym wnosząc o jego uchylenie stwierdził, że wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie wymaga uzasadnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 61 § 3 P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wyjaśnić należy, że chodzi tu o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowania świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że z konstrukcji w/w normy prawnej wynika, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęto, że Sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie, bowiem samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 P.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia (por. postanowienie NSA z dnia 12 grudnia 2008 r. sygn. akt I OZ 896/08 LEX nr 564272 oraz postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2004 r., GZ 121/04 oraz postanowienie NSA z dnia 29 wrzesień 2009 r. sygn. akt I OSK 1333/09 - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
W związku z powyższym, skoro wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania decyzji nie zawierała uzasadnienia, to Sąd pierwszej instancji zasadnie przyjął, że nie wykazał on okoliczności uzasadniających zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej w tej sprawie. Wskazać należy, że sam fakt kwestionowania przez skarżącego decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak: [...] utrzymującej w mocy decyzję Starosty Wielickiego z dnia [...] czerwca 2010 znak: [...] o pozbawieniu go od dnia 24 maja 2010 r. statusu bezrobotnego, nie wywołuje skutków o jakich mowa w art. 61 § 3 omawianej ustawy.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.