Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia L.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 592/15 o odrzuceniu skargi L.K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 599/12 postanawia: oddalić zażalenie.
L.K., dalej: skarżący, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem tego Sądu z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 599/12.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 17 lipca 2015 r. został wezwany do uiszczenie wpisu od skargi w kwocie 100 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Po otrzymaniu wezwania, a przed upływem terminu do uiszczenia wpisu, zwrócił się do Sądu o zwolnienie z obowiązku uiszczenia wpisu od skargi. Na złożonym odrębnie formularzu PPF wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 21 września 2015 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Na skutek wniesionego sprzeciwu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku ponownie rozpatrzył wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy. Nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku, w związku z czym postanowieniem z dnia 19 listopada 2015 r. odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy. Postanowienie to nie zostało zaskarżone przez skarżącego, w związku z czym stało się prawomocne.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 29 grudnia 2015 r., skarżący został ponownie wezwany do uiszczenia wpisu od skargi w terminie 7 dni po rygorem jej odrzucenia.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę. Przytoczył treść art. 220 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.) i wskazał, że opłacenie skargi w terminie i w kwocie wskazanej przez sąd stanowi istotny jej element, którego brak uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu. Siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu uważa się za zachowany wówczas, gdy we wskazanym terminie strona uiści należną opłatę sądową, bądź wystąpi do sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od opłat sądowych. Negatywne rozpatrzenie wniosku strony o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych aktualizuje konieczność wypełnienia przez stronę obowiązku opłacenia skargi. Z tego względu po stwierdzeniu, że wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy nie może być uwzględniony (co nie zostało zakwestionowane przez skarżącego w drodze zażalenia) Sąd I instancji ponownie wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi o wznowienie postępowania. Sąd I instancji wskazał, że drugie wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi wraz z pouczeniem zostało skutecznie doręczone skarżącemu w dniu 4 stycznia 2016 r. Termin zatem do uiszczenia wpisu upłynął w dniu 11 stycznia 2016 r.
Wobec nieuiszczenia przez skarżącego w zakreślonym terminie należnego wpisu od skargi o wznowienie postępowania, Sąd I instancji na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a. odrzucił skargę.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący, w którym domagał się uchylenie postanowienia Sądu I instancji i przyznania prawa pomocy. Wniósł nadto o wyjaśnienie okoliczności naklejenia na akta sprawy kartki z napisem "Sprawa pod szczególnym nadzorem", której fotokopię dołączył do zażalenia oraz przesłuchania "naklejającego". Zarzucił, że sędzia podejmujący zaskarżone postanowienie przekroczył swoje uprawnienia, co przenosi się na przewlekłość postępowania. Skarżący wskazał, że do akt załączono podrobione dokumenty przez dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy, których załączenia Sąd I instancji nie wyjaśnił, a dla zastraszenia skarżącego na aktach naklejono ww. kartkę.