Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludwik Żukowski, , , po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. i M. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 301/08 odmawiające wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Ś. z dnia [...], nr [...] w sprawie ze skargi A. i M. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 301/08 odmówił skarżącym A. i M. Z. wstrzymania wykonania decyzji Wojewody Ś. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z treści powołanego przepisu wynika, że konieczną przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przy czym obowiązek wykazania tych okoliczności spoczywa na skarżącym. W ocenie Sądu, wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania decyzji nie zawiera niezbędnego uzasadnienia w tym zakresie. Skarżący w żaden sposób nie wyjaśnili na czym miałoby polegać niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w następstwie wykonania decyzji Wojewody Ś. z dnia [...]. W ocenie Sądu warunku tego nie spełnia ogólnikowe powoływanie się przez skarżących na to "że wykonanie decyzji spowodowałoby niepowetowaną szkodę małżonków Z.". Zawarta we wniosku przesłanka niebezpieczeństwa, o której mowa w przepisie art. 61 § 3 nie została bowiem sformułowana w taki sposób, aby można było ocenić, na ile jest ona bezpośrednia i realna, ażeby można było mówić o jej zaistnieniu. We wniosku i uzasadnieniu skargi nie wskazano również na czym konkretne niebezpieczeństwo miałoby polegać.
Na powyższe postanowienie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli A. i M. Z. W treści zażalenia skarżący wskazali, że decyzja Wojewody Ś. dotycząca odszkodowania jest niezgodna z wyceną biegłego rzeczoznawcy. Ponadto wejście Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad na ich działki uniemożliwi skarżącym korzystanie z działki nr [...], na której usytuowany jest bar gastronomiczny, w którym prowadzą działalność gospodarczą. Brak możliwości prowadzenia działalności wyrządzi niepowetowaną szkodę. Ponadto skarżący podnieśli, że za przyznane odszkodowanie nie będą w stanie utwardzić nawet dojazdu do baru.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a. Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli w wyniku jego wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z konstrukcji w/w normy prawnej wynika, że na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w cytowanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana.
Analiza wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji potwierdza stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w zaskarżonym postanowieniu, że strona nie uprawdopodobniła w dostateczny sposób przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a. Wniosek skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zawierał argumentów, które mogłyby przemawiać za koniecznością wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżący nie przedstawili żadnych przesłanek wskazujących na ryzyko wystąpienia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w następstwie wykonania zaskarżonej decyzji.
Należy wskazać, że przytoczone przez skarżących w zażaleniu argumenty są w istocie argumentami odnoszącymi się do wadliwości decyzji, które nie mogą być badane na tym etapie postępowania. Dokonanie przez sąd oceny zgodności zaskarżonej decyzji z prawem na tym etapie postępowania byłoby przedwczesne.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji postanowienia.