Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażaleń W. S. oraz Wojewody Mazowieckiego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SO/Wa 14/12 o wymierzeniu grzywny Wojewodzie Mazowieckiemu w sprawie z wniosku W. S. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych postanawia: uchylić pkt 1 zaskarżonego postanowienia i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SO/Wa 14/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu wniosku W. S., wymierzył Wojewodzie Mazowieckiemu grzywnę w wysokości 200 zł za nieprzekazanie sądowi skargi, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych.
W uzasadnieniu Sąd I instancji, odwołując się do treści art. 54 § 1 i 2 oraz 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198) wskazał, że w sprawach dotyczących udostępnienia informacji publicznej przekazanie akt organu i odpowiedzi na skargę powinno nastąpić w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi.
WSA w Warszawie wymierzając organowi grzywnę zwrócił uwagę, że skarga W. S. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 8 grudnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej wpłynęła do organu w dniu 3 stycznia 2012 r. Ostatnim dniem na przekazanie tej skargi do Sądu wraz z odpowiedzią i aktami administracyjnymi był zatem dzień 18 stycznia 2012 r. Tymczasem skarga wraz z odpowiedzią i aktami administracyjnymi została przesłana do Sądu w dniu 30 stycznia 2012 r. a zatem 12 dni po upływie terminu, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sąd I instancji uznał wniosek W. S. za uzasadniony i wymierzył grzywnę w wysokości 200 zł. Wzięto przy tym pod uwagę okoliczność przekazania skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy, a także fakt, że w odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny organ nie wyjaśnił przyczyn zaistniałego opóźnienia.
Na powyższe postanowienie zażalenia wnieśli W. S. oraz Wojewoda Mazowiecki.
W zażaleniu W. S. zarzucił, że Sąd I instancji wymierzył organowi grzywnę w za niskiej wysokości, co - w jego ocenie - nie spełnia funkcji prewencyjnej. Skarżący wskazał, że organ - pomimo orzeczonych grzywien w innych sprawach z jego skarg - notorycznie uchybia ustawowemu terminowi do przekazania kolejnych jego skarg do sądu. Wobec tego wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez wymierzenie grzywny w wysokości 2.000 zł oraz przyznanie kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, które nie zostały w jakiejkolwiek części opłacone.
Wojewoda Mazowiecki w zażaleniu podniósł natomiast, że żądana przez skarżącego informacja nie ma waloru informacji publicznej, jest bowiem żądaniem skierowanym do organu o dokonanie przez niego wykładni prawa. W tej sytuacji nie znajduje zastosowania ustawa o dostępie do informacji publicznej a zatem nie doszło do uchybienia terminu przekazania skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zgodnie z art. 54 § 1 P.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2). Stosownie zaś do art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6.