Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, , , po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1719/07 odmawiające przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi M. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1719/07 odmówił skarżącej M. R. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 7 lutego 2008 r. w przedmiotowej sprawie.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) pozwala uznać za niezawinione tylko takie przyczyny uchybienia terminu, które spowodowały to uchybienie pomimo dołożenia przez stronę najwyższej staranności, możliwej obiektywnie w danych okolicznościach. Wskazał, że z pkt 3 pouczenia zawartego w zawiadomieniu o terminie rozprawy, skierowanego do skarżącej (k. 36 akt sądowych), wynikało, iż uzasadnienie wyroku oddalającego skargę jest doręczane na wniosek strony złożony w terminie 7 dni od daty ogłoszenia wyroku.

Ponadto Sąd podniósł, że we wniosku z dnia 27 lutego 2008 r., a także w piśmie z dnia 14 marca 2008 r., pełnomocnik skarżącej podał z jednej strony, iż Sąd błędnie pouczył go co do terminu i możliwości uzyskania uzasadnienia wyroku, z drugiej zaś strony podał, że błędnie zrozumiał pouczenie. Tak przedstawione stanowisko skarżącej wzajemnie się wyklucza i jest niekonsekwentne. Z protokołu rozprawy z dnia 30 stycznia 2008 r. wynika, że Przewodniczący składu orzekającego po zamknięciu rozprawy skierował do stron jedynie informację, że ogłoszenie wyroku zostało odroczone na dzień 7 lutego 2008 r. Pełnomocnik skarżącej nie otrzymał więc informacji od Sądu o odmiennej treści, niż te które były zawarte w pouczeniu dołączonym do zawiadomienia o terminie rozprawy. Przyjmując, że pełnomocnik skarżącej niewłaściwe usłyszał informację skierowaną do niego przez Przewodniczącego składu orzekającego, to bezpośrednio po tej błędnie usłyszanej informacji, albo w terminie późniejszym, powinien stwierdzić jej sprzeczność z pouczeniem zawartym w zawiadomieniu o terminie rozprawy, i niezwłocznie podjąć próbę jej wyjaśnienia. Czego zresztą nie uczynił. Nie można zatem uznać, że skarżąca uchybiła terminowi do złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku bez swojej winy.

Na powyższe postanowienie M. R. działając przez pełnomocnika złożyła zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W zażaleniu zarzuciła, że na rozprawie w dniu 30 stycznia 2008 r., na której odroczono ogłoszenie orzeczenia na dzień 7 lutego 2008 r. Sąd pouczył jej pełnomocnika, że obecność na ogłoszeniu wyroku jest nieobowiązkowa, gdyż jego treść zostanie przesłana pocztą. Podniosła również, że przy hałasie pochodzącym z klimatyzacji, głos sędziego był słabo słyszalny i zrozumienie treści pouczenia było utrudnione. Natomiast gdyby Sąd nie odroczył ogłoszenia wyroku, to obecny na rozprawie pełnomocnik skarżącej, który nie jest prawnikiem zostałby pouczony o przysługujących środkach odwoławczych.

Strona 1/2