Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Wójta Gminy K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2011 r., sygn. akt II SO/Wa 18/11 o wymierzeniu grzywny Wójtowi Gminy K. w sprawie z wniosku J. S. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w związku z nieprzekazaniem w terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 6 maja 2011 r., sygn. akt II SO/Wa 18/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Wójtowi Gminy K. grzywnę w wysokości 300 zł w związku z nieprzekazaniem w terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skarga J. S. na bezczynność organu w przedmiocie wniosku z dnia 3 grudnia 2010 r. o wypełnienie obowiązku opublikowania szeregu informacji publicznych w Biuletynie Informacji Publicznej wpłynęła do organu w dniu 3 stycznia 2011 r. Ostatnim dniem terminu do przekazania skargi wraz z odpowiedzą na skargę i aktami sprawy, zgodnie z art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, był dzień 18 stycznia 2011 r. Tymczasem skarga przekazana została Sądowi dopiero w dniu 8 marca 2011 r., tj. 49 dni po upływie wskazanego terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzając organowi grzywnę stwierdził, że bezspornym jest, że organ, którego bezczynność jest przedmiotem skargi, przekazał określone w art. 54 § 2 P.p.s.a. dokumenty, jednak uczynił to z uchybieniem terminu. Wymierzenie grzywny w sprawie ma zatem przede wszystkim charakter restrykcyjny, co jest także zgodne z ratio legis uregulowań ustawy o dostępie do informacji publicznej, w której tak ustalono terminy postępowania w sprawach prawa dostępu do informacji publicznej oraz jego ochrony sądowej, aby jej udzielenie, odmowa, czy też kontrola sądowa następowała stosunkowo szybko.
Sąd uznał wniosek J. S. za uzasadniony i wymierzył grzywnę w wysokości 300 zł. Sąd wziął przy tym pod uwagę okoliczność przekazania skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy, a także fakt, że w odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny organ nie wyjaśnił w żaden sposób przyczyn zaistniałego opóźnienia.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Wójt Gminy K., domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. w zw. z art. 54 § 2 P.p.s.a. i art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112. poz. 1198 ze zm.) polegające na mylnym przyjęciu, iż do wymierzenia grzywny wystarcza niewykonanie w terminie obowiązku przewidzianego w art. 54 § 2 P.p.s.a. Ponadto zarzucono naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a wobec całkowitego braku uwzględnienia istotnych okoliczności, które wielokrotnie były sygnalizowane Sądowi, w jakich znalazł się organ w zakresie oceny przyczyn przesłania odpowiedzi na skargę wraz z aktami sprawy i skargą w terminie późniejszym od wyznaczonego przepisem.
W uzasadnieniu wskazano, że organ wskazywał wielokrotnie, iż skarżący sparaliżował pracę Urzędu i obecnie wszczętych jest ok. 250 spraw z wniosków skarżącego dotyczących ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wójt Gminy K. podkreślił przy tym, że przekazuje on skargi wraz z odpowiedziami i aktami sprawy do Sądu, a ewentualne uchybienia mają usprawiedliwienie powyższymi okolicznościami.