Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 maja 2012 r., sygn. akt II SO/Bd 52/12 oddalające wniosek A. S. o wymierzenie Staroście B. grzywny za nieprzekazanie w terminie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy skargi na czynność Starosty B. w przedmiocie wpisu do ewidencji gruntów i budynków postanawia: oddalić zażalenie.
A. S. w dniu 16 kwietnia 2012 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wniosek o wymierzenie grzywny Staroście B. z uwagi na przekazanie do Sądu jego skargi z dnia 10 lutego 2012r. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę z uchybieniem terminu przewidzianego w art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270).
Skarżący wskazał, że trzydziestodniowy termin określony w powołanym przepisie powinien być liczony od dnia nadania skargi w urzędzie pocztowym, co zostało dokonane w dniu 10 lutego 2012 r. Skarżący wskazał, że - jego zdaniem - wobec tego termin do przekazania skargi upływał w dniu 11 marca 2012 r., zaś skarga została faktycznie wniesiona w dniu 12 marca 2012 r.
W odpowiedzi na wniosek Starosta B. wniósł o jego oddalenie, nie zgadzając się z taką interpretacją art. 54 § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 9 maja 2012 r., sygn. akt II SO/Bd 52/12 oddalił wniosek o wymierzenie organowi grzywny wskazując, że organ dochował terminu, o którym mowa w art. 54 § 2 powołanej ustawy.
Sąd stwierdził, że mimo odmiennego sformułowania zawartego w art. 53 § 1 i art. 54 § 2 powołanej ustawy, czyli zwrotu: "skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie" i "organ, o którym mowa w art. 54 § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia", nie jest zasadne ani zgodne z intencją ustawodawcy różnicowanie początku biegu terminu dla skarżącego i organu. Zdaniem Sądu nie tylko względem skarżącego bieg terminu rozpoczyna się od dnia doręczenia rozstrzygnięcia w sprawie, lecz również odnośnie organu, początek terminu następuje z chwilą wniesienia skargi - rozumianej jako wniesienie skargi do organu, a nie jako wniesienie jej do placówki nadawczej.
W ocenie Sądu słowo "wniesienie" nie powinno być przedmiotem różnic interpretacyjnych i należy je rozumieć, jako czynność dokonaną - zatem zakończoną, jako wniesienie skargi do organu potwierdzone w biurze podawczym tego organu, a nie jako czynność dopiero wszczętą, a jeszcze niezakończoną.
Sąd zwrócił także uwagę, iż w sytuacji, gdyby skarga wpłynęła do organu po dłuższym upływie czasu, skutkowałoby to skróceniem czasu wyznaczonego organowi na udzielenie odpowiedzi na skargę, stawiając w uprzywilejowanej pozycji skarżącego.
Wobec tego Sąd pierwszej instancji uznał, że jeżeli przedmiotowa skarga została wniesiona do organu w dniu 13 lutego 2012 r., to trzydziestodniowy termin, do jej przekazania sądowi wraz z odpowiedzią na skargę upłynął w dniu 14 marca 2012r. Zatem skoro przekazanie skargi do sądu nastąpiło w dniu 12 marca 2012 r., to - zdaniem Sądu - nastąpiło to z zachowaniem stosownego terminu.
Na to postanowienie A. S. złożył obszerne zażalenie, zarzucając Sądowi naruszenie art. 54 § 2 i art. 141 § 4 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.