Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. C. na pkt 2 postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 469/15 o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 469/15 w sprawie ze skarg R. B. i M. C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odszkodowania z tytułu przejęcia nieruchomości pod drogę publiczną postanawia: oddalić zażalenie.
Wydanym w dniu 18 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wyrokiem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi R. B. i M. C. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odszkodowania z tytułu przejęcia nieruchomości pod drogę publiczną.
Odpisy sentencji wyroku doręczono obu skarżącym w dniu 1 października 2015 r.
W dniu 25 września 2015 r. wniosek o sporządzenie uzasadnienia powołanego na wstępie wyroku złożyła żona M. C. - S. C. Ponieważ nie uzupełniła ona braku formalnego wniosku poprzez złożenie pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącego, wniosek pozostawiono bez rozpoznania. W tym samym dniu wniosek o sporządzenie jego uzasadnienia złożył osobiście M. C.
Z kolei po doręczeniu odpisów sentencji wyroku wnioski w imieniu obu skarżących złożył w dniu 12 października 2015 r., ustanowiony przez nich pełnomocnik.
Postanowieniem z dnia 4 listopada 2015 r. - na podstawie art. 141 § 2 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: "p.p.s.a." - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił M. C. sporządzenia uzasadnienia ww. wyroku wskazując, że skoro w niniejszym przypadku wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 września 2013 r., a następnie odpisy jego sentencji zostały doręczone skarżącemu w dniu 1 października 2015 r., to złożone przez niego przed tą datą, jak również po upływie siedmiodniowego terminu do dokonania tej czynności (po dniu 8 października 2015 r.) wnioski nie mogły zostać uwzględnione.
M. C. w złożonym zażaleniu, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia, zakwestionował jego prawidłowość, wskazując, że składając wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wydanego w niniejszej sprawie wyroku nie uchybił terminowi przewidzianemu do dokonania tej czynności. Skarżący w dniu 1 października 2015 r. przebywał za granicą i dlatego nie mógł podjąć przesyłki osobiście. S. C., która w jego imieniu odbierała ww. przesyłkę, dokonała zaś tej czynności w dniu 6 października 2015 r.
Skarżący wniósł przy tym o przeprowadzenie dowodu z zapisu rozmowy telefonicznej, którą odbył z pracownikiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w toku której został poinformowany, iż termin do złożenia wydanego w niniejszej sprawie wyroku upływa z dniem 25 września 2015 r.
Zaznaczył jednocześnie, że postępował zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 141 § 1 p.p.s.a.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 141 § 2 p.p.s.a. w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku. Uzasadnienie wyroku sporządza się w terminie czternastu dni od dnia zgłoszenia wniosku. Wykładnia tego przepisu nie może jednak zostać dokonana bez uwzględnienia norm zawartych w art. 139 § 1- 4 p.p.s.a. W sytuacji bowiem, gdy wyrok z dnia 18 września 2015 r. został wydany na posiedzeniu niejawnym, istniał obligatoryjny obowiązek doręczenia jego sentencji stronom i od tego momentu rozpoczynał bieg siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie jego uzasadnienia. Skuteczne złożenie tego rodzaju wniosku może więc nastąpić wyłącznie w czacie trwania owego siedmiodniowego terminu.
Zarówno zatem wniosek skarżącego o sporządzenie uzasadnienia wydanego w niniejszej sprawie wyroku, złożony przed dniem 2 października 2015 r. jak również po dniu 8 października 2015 r. nie mógł zostać uznany za skuteczny, co czyniło prawidłowym, wydane przez Sąd I instancji orzeczenie.
Wbrew podniesionym w zażaleniu, ze zwrotnych potwierdzeń odbioru wynika, że S. C. odebrała skierowaną do skarżącego korespondencję z odpisem wydanego w niniejszej sprawie wyroku w dniu 1 października 2015 r. Sąd Wojewódzki prawidło zatem ustalił okres, w którym termin do dokonania ww. czynności biegł.
Odnosząc się z kolei do podniesionego w zażaleniu zarzutu błędnego poinformowania skarżącego o biegu terminu do złożenia ww. wniosku, należy wskazać, iż okoliczność ta nie miała obiektywnego wpływu na fakt złożenia przez niego wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wydanego w sprawie wyroku, natomiast mogłaby mieć znaczenie przy złożeniu ewentualnego wniosku o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.