Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt II SO/Sz 1/16 oddalające wniosek B. W. o wymierzenie Burmistrzowi Gminy M. grzywny za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: oddalić zażalenie.
Wnioskiem z dnia 2 stycznia 2015 r. B. W. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie o wymierzenie grzywny Burmistrzowi M. z powodu nieprzekazania do sądu złożonej przez niego skargi na bezczynność wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Uzasadniając skargę wskazał, że w dniu 6 sierpnia wysłał do organu skargę na bezczynność Burmistrza M. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej (wniosek z dnia 20 lipca 2015 r.). Skarga dotarła do adresata w dniu 7 sierpnia 2015 r. i już po kilku godzinach udostępniono mu żądaną informację publiczną. Pomimo udostępnienia informacji publicznej skardze na bezczynność nie nadano biegu zgodnie z art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz.270 ze zm. - dalej "p.p.s.a.) w związku z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 2058), tj. nie przekazano skargi sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie piętnastu dni od dnia jej otrzymania. Skarżący zwrócił uwagę na długi czas (niemal 6 - miesięczny), w którym organ nie zrealizował obowiązku przekazania skargi do sądu. Zdaniem skarżącego takie uchybienie świadczyć może o nieznajomości przepisów albo na działaniu skierowanym na uniknięcie odpowiedzialności sądowej.
Odpowiadając na złożony wniosek Burmistrz M. wniósł o oddalenie wniosku o wymierzenie grzywny. Organ stwierdził, że przez przeoczenie pracownika skarga została pozostawiona bez biegu w aktach dotyczących udostępnienia informacji publicznej. Równocześnie organ przesłał skargę na bezczynność wraz z aktami i odpowiedzią.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 17 marca 2016 r., sygn. akt II SO/Sz 1/16, oddalił wniosek o wymierzenie grzywny. W uzasadnieniu stwierdził, że zaniechanie wykonania przez Burmistrza M. obowiązku z art. 54 § 2 p.p.s.a., jest bezsporne. Dopiero po złożeniu wniosku o ukaranie grzywną nadesłano skargę z dnia 6 sierpnia 2015 r. wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę. Natomiast udostępnienie informacji publicznej nastąpiło niezwłocznie po otrzymaniu przez organ skargi na bezczynność. Sąd I instancji podał, że wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r., sygn. akt II SAB/Sz 4/16, rozpoznając skargę na bezczynność z dnia 6 sierpnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie umorzył postępowanie sądowe, stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i zasądził od Burmistrza M. na rzecz skarżącego B. W. kwotę 100 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd wskazał, że użyte przez ustawodawcę w art. 55 § 1 p.p.s.a. sformułowanie "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny oznacza, iż podejmując rozstrzygnięcie w tej sprawie sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc m.in. charakter, przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., czas jaki upłynął od wniesienia skargi, a także okoliczność, czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny organ obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu. W ocenie Sądu I instancji w okolicznościach przedmiotowej sprawy, gdy stwierdzona bezczynność nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa, a interes skarżącego polegający na otrzymaniu żądanej informacji publicznej został zaspokojony, sąd nie znalazł uzasadnienia dla wymierzenia organowi grzywny z powodu naruszenia art. 54 § 2 p.p.s.a.