Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia del. WSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Prezydenta Miasta G., Gminy Miasta G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 1876/07 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta G., Gminy Miasta G. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 13 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 1876/07 nie uwzględnił wniosku Prezydenta Miasta G. reprezentującego Gminę G. i wykonującego zadania starosty o wstrzymanie wykonania decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...]. W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd wskazał, iż wniosek strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie znajduje oparcia w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej powoływanej jako P.p.s.a.), gdyż nie została wykazana potencjalna szkoda grożąca wykonaniem decyzji. Sąd nie uznał za źródło potencjalnej szkody obowiązku ustalenia przez organ odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości.

W dniu 27 lutego 2008 r. Prezydent Miasta G. reprezentujący Gminę G. oraz wykonujący zadania starosty złożył kolejny wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] w trybie art. 61 § 4 P.p.s.a. W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż strona postępowania L. M. wystąpiła o ustalenie i wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość powołując się na rozstrzygnięcie zawarte w decyzji Ministra Budownictwa z dnia [...] Skarżący podniósł, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji stało się konieczne z uwagi na fakt, iż przeprowadzenie postępowania administracyjnego przez organ oraz wypłata odszkodowania może doprowadzić do nieuzasadnionego wydatku z majątku Skarbu Państwa.

Postanowieniem z dnia 12 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny sygn. akt I SA/Wa 1876/07 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podniósł, iż zgodnie z treścią art. 61 § 4 P.p.s.a. sąd administracyjny może zmienić swoje wcześniejsze postanowienie wydane w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji wówczas gdy nastąpi zmiana okoliczności. Strona skarżąca występując z ponownym wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji nie wykazała, aby nastąpiła zmiana okoliczności które uzasadniałoby ewentualną zmianę postanowienia z dnia 13 grudnia 2007 r. Sąd uznał, iż w ponownie złożonym wniosku przedstawione zostały jedynie argumenty, które w ocenie skarżącego uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie wykazano w nim zmiany okoliczności. W postanowieniu z dnia 13 grudnia 2007 r. Sąd wskazał, że z realizacji konstytucyjnej zasady prawa do odszkodowania nie można czynić źródła szkody, zwłaszcza w sytuacji gdy odszkodowanie wypłaca podmiot publiczny.

Zażalenie na to postanowienie wniósł Prezydent Miasta G. reprezentujący Gminę G. oraz wykonujący zadania starosty, domagając się jego uchylenia i wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Budownictwa. Autor zażalenia stwierdził, iż w ponownym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazano na nowe okoliczności uzasadniające ten wniosek, a mianowicie zwrócenie się przez L. M. z wnioskiem o ustalenie i wypłatę odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, co stanowi w świetle art. 61 § 3 P.p.s.a bezpośrednią przesłankę powstania znacznej szkody. Strona skarżąca podniosła , iż brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji może doprowadzić do nieuzasadnionej wypłaty odszkodowania z majątku Skarbu Państwa, co z kolei może narazić Prezydenta Miasta G. na zarzut nieprawidłowego zarządzania mieniem ze strony organów kontrolujących.

Strona 1/2