Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 lutego 2018 roku sygn. akt III SAB/Kr 142/17 odrzucające sprzeciw od pouczenia o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w sprawie ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w przedmiocie wniosku z dnia 2 lutego 2017 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 8 lutego 2018 r. sygn. akt III SAB/Kr 142/17 wydanym na podstawie art. 167a § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017, poz. 1369 ze zm., dalej: p.p.s.a.) odrzucił sprzeciw K. J. od pouczenia o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych jako niedopuszczalny.
Zażalenie na to postanowienie wniósł K. J.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu.
Stosownie do art. 167a § 2 p.p.s.a. od postanowienia referendarza sądowego w zakresie ustanowienia kuratora dla strony niemającej zdolności procesowej, która nie ma przedstawiciela ustawowego, jak również dla strony niemającej organu powołanego do jej reprezentowania (art. 30 § 1) oraz od zarządzeń referendarza sądowego w zakresie pozostawienia pisma bez rozpoznania w przypadku jego nieuzupełnienia lub niepoprawienia przez stronę (art. 49 § 2), a także od zarządzeń dotyczących ściągnięcia od strony opłaty kancelaryjnej (art. 234 § 2) przysługuje sprzeciw.
Ponadto w myśl art. 259 § 1 p.p.s.a. sprzeciw przysługuje od zarządzeń i postanowień referendarza sądowego, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, tj. zarządzeń w przedmiocie pozostawienia wniosków bez rozpoznania, postanowień w przedmiocie przyznania, cofnięcia, odmowy przyznania prawa pomocy albo umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy, a także przyznania wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków.
Jak słusznie zaznaczył Sąd I instancji sprzeciw można również wnieść - stosownie do art. 3 § 2a p.p.s.a. - na decyzję administracyjną wydaną na podstawie art. 138 § 2 k.p.a.
W niniejszej sprawie K. J. złożonym w dniu 30 stycznia 2018 r. sprzeciwem zakwestionował pouczenie doręczone mu wraz z odpisem wyroku z dnia 11 grudnia 2017 r. o tym, że wniosek o sporządzenie uzasadnienia tego wyroku i jego doręczenie podlega opłacie kancelaryjnej w wysokości 100 zł, zaś nieuiszczenie tej należności spowoduje wszczęcie postępowania egzekucyjnego. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie ulega wątpliwości, że - w świetle przepisów p.p.s.a. - na to pouczenie nie przysługuje sprzeciw. Co więcej, nie przysługuje też na nie żaden inny środek zaskarżenia. W tej sytuacji uznać należy, że Sąd I instancji trafnie orzekł o jego odrzuceniu.
Niezależnie od powyższego podkreślić wypada, że samo pouczenie o opłacie kancelaryjnej co do zasady pobieranej w sytuacji złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę i jego doręczenie nie powoduje żadnych negatywnych dla strony skutków. W szczególności zaznaczyć trzeba, że zanim doszłoby do ewentualnej egzekucji należnego świadczenia osoba składająca wniosek, wraz z którym wedle przepisów p.p.s.a. trzeba wpłacić odpowiednią kwotę tytułem opłaty kancelaryjnej, zostałaby jednoznacznie wezwana do jej uiszczenia pod rygorem skutków prawnych przewidzianych w ustawie.
W konsekwencji powyższego zażalenie jako nieusprawiedliwione podlegało oddaleniu na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.