Zażalenie na postanowienia WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2008 r. , sygn. akt IV SAB/Wa 23/08 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. Z., M. K., A. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6291 Nacjonalizacja przemysłu
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 19 marca 2008 r., sygn. akt SAB/Wa 23/08, referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, odmówił A. Z. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Od powyższego postanowienia A. Z. wniosła sprzeciw, wskazując, iż nie jest w stanie ponieść kolejnych kosztów opłacenia skargi na bezczynność organu. Złożony w terminie sprzeciw wywołał skutek określony art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej zwanej P.p.s.a.).

Postanowieniem z dnia 14 maja 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania A. Z. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Sąd stwierdził, że skarżąca otrzymuje stały i regularny dochód w wysokości [...] zł. brutto oraz dochód z tytułu wynajmu mieszkania w wysokości [...] zł. brutto. Powyższe okoliczności wskazują, iż uiszczenie przez skarżącą wpisu sądowego w kwocie 100 zł. nastąpiłoby bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla skarżącej i jej rodziny.

W zażaleniu na powyższe postanowienie A. Z. zarzuciła, iż nie posiada środków finansowych na pokrycie kosztów sądowych związanych z wniesioną skargą. Wskazała, iż uiszczenie wpisu od skargi w kwocie 100 zł. pozbawiłoby jej rodzinę, a zwłaszcza małoletnią córkę, możliwości zaspokojenia elementarnych potrzeb.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do art. 246 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, bądź w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zgodnie z generalną zasadą ponoszenia kosztów postępowania sądowego, osoba wnosząca do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, jest zobowiązana do uiszczenia tych kosztów. Prawo pomocy jest zaś instytucją wyjątkową. Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym- jako formą dofinansowania z budżetu państwa- może zatem sprowadzać się tylko do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest obiektywnie niemożliwe.

Wniesione w niniejszej sprawie zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego zasadnie Sąd I instancji ocenił, że brak jest przesłanek uzasadniających przyznanie A. Z. prawa pomocy. Skarżąca nie wykazała bowiem, aby uiszczenie wpisu w wysokości 100 zł. rzeczywiście mogło spowodować znaczny uszczerbek w utrzymaniu jej rodziny. Miesięczne dochody skarżącej oraz posiadane zasoby finansowe nie pozwalają na uznanie, że znajduje się ona w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej. W swym wniosku o przyznanie prawa pomocy sama przyznała, iż otrzymuje stały miesięczny dochód w kwocie [...] zł. brutto oraz dochód z tytułu wynajmu mieszkania w wysokości [...] zł. brutto. Ponadto jej mąż także osiąga dochody w wysokości [...] zł miesięcznie brutto. Przeczy to twierdzeniom wnioskodawczyni o zagrożeniu możliwości zaspokojenia elementarnych potrzeb jej trzyosobowej rodziny.

Na marginesie wskazać należy, iż zgodnie z art. 200 P.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji, przysługuje skarżącemu od organu, który dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. Wniosek o przyznanie należnych kosztów należy zgłosić najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia ( art. 210 § 1 P.p.s.a.). Wobec powyższego uiszczenie wpisu sądowego, nie musi wcale oznaczać, utraty kwoty uiszczonej na poczet postępowania sądowego.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżone postanowieniu z dnia 14 maja 2008 r. nie narusza obowiązującego prawa. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie właściwie bowiem ocenił sytuację materialną skarżącej uznając, że jest ona w stanie ponieść koszty sądowe, który na obecnym etapie postępowania sprowadzają się do uiszczenia wpisu w wysokości 100 zł.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6291 Nacjonalizacja przemysłu
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury