Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Prezydenta W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt IV SO/Wr 1/15 o wymierzeniu grzywny w sprawie z wniosku R.D. o wymierzenie grzywny Prezydentowi W. za nieprzekazanie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
W piśmie z dnia 5 stycznia 2015 r. R. D. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wniosek o wymierzenie grzywny Prezydentowi W., wskazując jako podstawę art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) w zw. z art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz., 270 ze zm., dalej p.p.s.a.).
W odpowiedzi na wniosek organ wskazał, że skarżąca złożyła wniosek o ukaranie grzywną za nieprzekazanie w terminie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w sprawie zawisłej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu pod sygn. akt IV SAB/Wr 221/14. Zdaniem organu wniosek jest niezasadny i powinien być oddalony w całości. Wskazano, że skarga wpłynęła do Urzędu Miasta W. w dniu 21 sierpnia 2014 r. Odpowiedź na skargę wraz z aktami sprawy została wysłana do Sądu w dniu 5 września 2014 r., co oznacza, że zachowano 15-dniowy termin na przekazanie sprawy. Zdaniem organu, nawet gdyby Sąd stwierdził, że przekroczenie wskazanego terminu jest niewielkie to grzywna nie powinna zostać nałożona.
W dniu 21 stycznia 2015 r. zapadł wyrok oddalający skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej (sygn. akt IV SAB/Wr 221/14).
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 10 marca 2015 r. uwzględnił wniosek R. D. i wymierzył Prezydentowi W. grzywnę w kwocie 50 zł.
Sąd wskazał, że z akt sprawy IV SAB/Wr 221/14 wynika, iż w dniu 21 sierpnia 2014 r. do Urzędu Miejskiego W. wpłynęła skarga R. D. z dnia 18 sierpnia 2014 r. skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność tego organu polegającą na nieudzieleniu informacji publicznej na wniosek z dnia 8 maja 2014 r. Organ przekazał Sądowi skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy w dniu 12 września 2014 r. W sytuacji występującej w sprawie wniosek o wymierzenie grzywny jest zatem uzasadniony, bowiem skarga została przekazana Sądowi z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, tj. z 7 - dniowym opóźnieniem.
Sąd podkreślił, że grzywna, o której mowa w art. 55 p.p.s.a. ma charakter mieszany tj. dyscyplinująco - restrykcyjny i jej celem jest nie tylko doprowadzenie do tego, by organ przekazał sądowi administracyjnemu skargę wraz z aktami i swoim stanowiskiem, ale także jest sankcją za naruszenie podstawowego prawa jednostki do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, o którym mowa w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Ponadto ma ona również funkcję prewencyjną, której celem jest zapobieżenie naruszeniom prawa w przyszłości. W przesłance wymierzenia grzywny, o której mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. - "niezastosowania się do obowiązków" mieści się zaś nie tylko nieprzekazanie skargi do sądu, ale również zwłoka w jej przekazaniu.
Sąd wskazał, że ustalając wysokość grzywny w kwocie 50 zł, miał na uwadze przepis art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 p.p.s.a., który nie przewiduje dolnej jej granicy. W świetle tych przepisów sąd orzeka o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Wymierzając grzywnę miał na uwadze, że organ skargę przekazał, dopełniając obowiązków, o których mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Okoliczność ta - podobnie jak rozmiar opóźnienia (7 dni) - mają wpływ na wysokość grzywny. Bezspornie bowiem znacznie bardziej naganne jest zachowanie organu, który skargi w ogóle nie przekazał albo przekazał ją ze znacznym i nieusprawiedliwionym opóźnieniem. Powyższe wskazuje na brak lekceważącego stosunku organu do wynikającego z przepisów ustawy obowiązku przekazania w terminie skargi do sądu, dlatego nieuzasadnione jest nakładanie na ten organ grzywny w wyższej wysokości.