Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. P. i P. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 531/13 oddalające wniosek B. P. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 531/13 w sprawie ze skargi B. P. i P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości postanawia: 1. odrzucić zażalenie; 2. zwrócić solidarnie B. P. i P. P. ze środków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od zażalenia.
Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 531/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił wniosek B. P. o uzupełnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 531/13 w sprawie ze skargi B. P. i P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości.
Na powyższe postanowienie B. P. i P. P. złożyli zażalenie.
Pismem z dnia 4 czerwca 2014 r. skarżący cofnęli zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie, jako niedopuszczalne, należało odrzucić.
Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Stosownie do art. 194 § 1 p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem są rozstrzygnięcia ściśle określone w tym przepisie.
Postanowienie o odmowie uzupełnienia wyroku nie zostało wymienione w katalogu orzeczeń, od których przysługuje zażalenie, wymienionych w art. 194 § 1 p.p.s.a. Możliwość złożenia zażalenia na postanowienie o odmowie uzupełnienia wyroku nie wynika również z innych przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a w szczególności art. 157 p.p.s.a., w którym uregulowano przesłanki uzupełnienia wyroku sądu. W tej sytuacji zażalenie skarżących jako niedopuszczalne podlega odrzuceniu (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 24 sierpnia 2007 r., sygn. akt II OZ 677/07, z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt II OZ 1111/12, z dnia 30 września 2005 r., sygn. akt II FZ 601/05, http://orzeczenia.nsa.gov.pl oraz M. Jagielska, J. Jagielski, R. Stankiewicz, [w:] R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, art. 157, teza 10, s. 561).
Z tych względów, na podstawie art. 178 w zw. z art. 180 i art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił zażalenie.
O zwrocie uiszczonego wpisu sądowego od zażalenia orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Wyjaśnić jednocześnie należy, że Naczelny Sąd Administracyjny nie mógł umorzyć postępowania zażaleniowego w związku ze złożonym oświadczeniem o cofnięciu zażalenia, gdyż badanie dopuszczalności złożonego oświadczenia o cofnięciu zażalenia, jak i umorzenie postępowania zażaleniowego na podstawie art. art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 197 § 2 i art. 193 p.p.s.a. może mieć miejsce tylko wówczas, gdy zażalenie zostało wniesione skutecznie. W konsekwencji skuteczne cofnięcie zażalenia może mieć miejsce tylko wówczas, gdy jest ono dopuszczalne i nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie mu dalszego biegu (por. postanowienie NSA z dnia 3 stycznia 2008 r. sygn. akt I OSK 1829/07).