Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 16 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. W. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 sierpnia 2008 r., sygn. akt I OZ 485/08 o oddaleniu zażalenia K. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 marca 2008 r., sygn. akt III SA/Kr 44/06 w sprawie ze skargi Wojewody M. na uchwałę Rady Gminy K. w przedmiocie likwidacji ogrodów działkowych postanawia: odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2008r., sygn. akt I OZ 485/08, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie K. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 marca 2008 r., sygn. akt III SA/Kr 44/06 w sprawie ze skargi Wojewody M. na uchwałę Rady Gminy K. w przedmiocie likwidacji ogrodów działkowych.
K. W. złożył wniosek "o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia 19 marca 2008 r."
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zasadą jest, że stosownie do art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie.
Z powyższego przepisu wynika, że zażalenie na postanowienie wydane przez Naczelny Sąd Administracyjny nie przysługuje, bowiem w myśl art. 168 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowienie takie staje się prawomocne, jako, że nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. W związku z tym zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.
W niniejszej sprawie zażalenie K. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 marca 2008 r. zostało rozpoznane przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2008 r., które to postanowienie jest ostateczne.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 193 i art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.