Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. P. i M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 2439/11 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi R. P. i M. P. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2001 r., sygn. akt I SA 464/00 oddalającym skargę R. P. na decyzję prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] lutego 2000, nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Skarżący R. P. i M. P. na urzędowym formularzu wystąpili o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podali, że są osobami niezamożnymi, nie posiadają żadnych źródeł dochodów, w związku z czym nie są w stanie ponieść żadnych kosztów sądowych ani kosztów działania pełnomocnika z wyboru. Skarżący oświadczyli także, że nie posiadają żadnego majątku, w tym oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Rubryka wniosku o prawo pomocy odnosząca się do stanu rodzinnego wypełniona została adnotacją "nie dotyczy", zaś w rubryce nr 9 wniosku ("inne, dodatkowe informacje o stanie majątkowym") wnioskodawcy podali: "Poważna choroba i brak środków do życia".
Powyższe wnioski rozpoznane zostały postanowieniami referendarza sądowego z dnia 23 marca 2012 r., którymi odmówiono przyznania prawa pomocy.
Od powyższych postanowień skarżący, pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r., wnieśli sprzeciw. Miał zatem zastosowanie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), stanowiący, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Zarządzeniem z dnia 20 kwietnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wezwał R. P. jako skarżącego i jako pełnomocnika skarżącego M. P. do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie - w terminie siedmiu dni pod rygorem odmowy przyznania prawa pomocy - dodatkowych dokumentów źródłowych celem oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych wnioskodawców. Powyższe wezwanie, wraz z pouczeniem o konsekwencjach jego niewykonania, zostało skutecznie doręczone R. P. jako skarżącemu i jako pełnomocnikowi skarżącego M. P. w dniu 2 maja 2012 r. Zatem siedmiodniowy termin do dokonania powyższych czynności upłynął w dniu 9 maja 2012 r. Skarżący nie wykonali wezwania Sądu.
Wojewódzki Sad Administracyjny postanowieniem z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 2439/11, odmówił przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie wskazując, że wnioskodawcy nie złożyli żądanych dokumentów, niezbędnych do oceny ich rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, a tym samym nie wykazali zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący nie wykazali zatem, że nie są w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, ani nie wykazali, iż nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Sąd uznał zatem, że wątpliwości dotyczące sytuacji majątkowej skarżących nie zostały wyjaśnione w stopniu pozwalającym na przyznanie im prawa pomocy, a to oznacza, że nie wykazano, by spełniona została przesłanka z art. 246 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
Na to postanowienie skarżący złożyli zażalenie wnosząc o jego uchylenie, nie zgadzając się z zapadłym rozstrzygnięciem.