Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. S. na punkt III postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Sz 345/07 o zawieszeniu postępowania w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia: oddalić zażalenie
Jak wynika z protokołu rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie z dnia 5 grudnia 2007 r., skarżący R. S. złożył wniosek, aby Sąd zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym:
1) czy art. 9 ust. 1 pkt 2 oraz art. 9 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o dodatkach mieszkaniowych jest zgodny z Konstytucją,
2) czy przymus adwokacki do złożenia przez stronę środków odwoławczych od orzeczeń kończących postępowanie przed WSA w I instancji jest zgodny z Konstytucją,
3) czy § 57 zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu jest zgodny z Konstytucją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, postanowieniem z dnia 19 grudnia 2007 r., orzekł:
"I. zamkniętą sprawę otworzyć na nowo,
II. na podstawie art. 193 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne: "Czy art. 9 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71 , poz. 724 z późn. zm.) jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej w takim zakresie, w jakim upoważnia się Radę Ministrów do określenia sposobu ustalania wysokości ryczałtu na zakup opału i maksymalnej wysokości ryczałtu na zakup opału dla gospodarstw domowych, których lokale mieszkalne nie są wyposażone w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, w instalację ciepłej wody oraz gazu przewodowego, stanowiącego część dodatku mieszkaniowego?",
III. zawiesić postępowanie w sprawie".
Na pkt II i III powyższego postanowienie R. S. złożył zażalenie.
Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił zażalenie na postanowienie o przedstawieniu przez Sąd pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu (pkt II zaskarżonego postanowienia), wskazując, że mając na uwadze treść art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 , poz. 1270 ze zm.), który określa przypadki, w których przysługuje zażalenie na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, uznać należy, że nie przysługuje zażalenie na postanowienie w sprawie przedstawienia przez Sąd pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu.
Jednocześnie Sąd ten podał, że zaskarżone postanowienie w części dotyczącej zawieszenia (pkt III zaskarżonego postanowienia), zostanie przesłane do Naczelnego Sądu Administracyjnego celem rozpoznania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 124 § 1 pkt 5 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd zawiesza postępowanie z urzędu, w razie przedstawienia przez sąd w tym postępowaniu pytania prawnego Trybunałowi Konstytucyjnemu.
Brzmienie tego przepisu oznacza, że z uwagi na wiążący charakter orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, do czasu uzyskania stanowiska Trybunału, postępowanie przed sądem nie może się toczyć, a z uwagi na długotrwałość tego postępowania jedynie instytucja zawieszenia postępowania pozwala na zachowanie jego prawidłowego toku, przy czym podkreślić należy, że zawieszenie postępowania z przyczyn określonych we wskazanym przepisie, jest obligatoryjne i następuje z urzędu, a więc celowość zawieszenia postępowania w tym przypadku w ogóle nie podlega ocenie sądu.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.