Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.L. i P.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 723/12 o odrzuceniu skargi kasacyjnej B.B, I.B., M.B., G.K. i L.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 października 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 723/12 w sprawie ze skargi B.B., I.B., M.B., G.K., L.K., K.L. i P.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 723/12 odrzucił skargę kasacyjną B.B., I.B., M.B., G.K. i L.K. wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 17 października 2012 r. oddalającego skargę B.B., I.B., M.B., G.K., L.K., K.L. i P.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 11 czerwca 2012 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że skargę kasacyjną od wyroku z dnia 17 października 2012 r. wniesioną przez B.B., I.B., M.B., G.K., L.K., K.L. i P.L. sporządził radca prawny posiadający pełnomocnictwo jedynie od K.L. i P.L. Wobec powyższego Sąd, powołując się na art. 178 w zw. z art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.), stwierdził, że brak pełnomocnictwa procesowego udzielonego radcy prawnemu przez pozostałych skarżących skutkuje przyjęciem, iż wniesiona przez te osoby skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, a tym samym podlega odrzuceniu.
W zażaleniu na powyższe postanowienie K.L. i P.L., reprezentowani przez radcę prawnego, wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i zasądzenie od organu kwoty 100 złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego od zażalenia. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że czynności procesowe współuczestników działających są skuteczne wobec niedziałających. W tym przypadku dotyczy to skargi kasacyjnej wniesionej skutecznie przez K. i P.L. Pozostali współuczestnicy nie musieli zatem składać dodatkowych skarg kasacyjnych, czy też udzielać pełnomocnictw do ich wniesienia w tej samej sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 175 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3. Przez sporządzenie skargi kasacyjnej rozumie się nie tylko jej napisanie, ale także podpisanie, ponieważ to podpis wprost wskazuje osobę, która skargę sporządziła (por. postanowienie NSA z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt II GSK 503/07, CBOSA).
Istotą w niniejszej sprawie jest prawidłowość przyjęcia przez Sąd pierwszej instancji, że wobec niekwestionowanego braku pełnomocnictwa dla autora skargi kasacyjnej będącego radcą prawnym udzielonego przez wszystkich skarżących wniesienie tej skargi jest skuteczne jedynie wobec tych skarżących, którzy takiego pełnomocnictwa udzielili. Stwierdzając prawidłowość stanowiska zajętego w niniejszej sprawie przez Sąd pierwszej instancji wskazać należy, że ustanowiony przez stronę pełnomocnik nabywa uprawnienie do działania w imieniu i ze skutkiem dla mocodawcy. Fakt współuczestnictwa skarżących przez Sądem pierwszej instancji nie unicestwia samodzielnego charakteru legitymacji każdego ze skarżących. Dokonanie zatem czynności w postępowaniu sądowym przez jednego ze współuczestników nie wywiera skutków wobec innych podmiotów występujących po tej samej stronie (por. postanowienie NSA z dnia 3 grudnia 2007 r., sygn. akt II FZ 602/07 oraz wyrok NSA z dnia 3 października 2008 r., sygn. akt II FSK 788/07, CBOSA). Brak zatem w niniejszej sprawie umocowania radcy prawnego do działania w imieniu wszystkich skarżących oznaczał, że dokonana czynność procesowa nie mogła odnieść jednakowego skutku dla każdego ze skarżących. Powyższej wady nie sanują osobiście złożone przez skarżących podpisy pod wniesioną skargą kasacyjną.