Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 10 września 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 kwietnia 2020 r. sygn. akt IV SO/Wr 6/20 o wymierzeniu E. sp. z o.o. - Oddział we W. grzywny w sprawie z wniosku D. G. o wymierzenie grzywny E. sp. z o.o. - Oddział we W. za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: oddalić zażalenie.
W dniu 13 stycznia 2020 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynęła bezpośrednio złożona przez D. G. (dalej jako: "skarżący") skarga na bezczynność E. sp. z o.o. - Oddział we W. (dalej jako: "spółka") w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Skarga została przekazana spółce przy piśmie z 21 stycznia 2020 r., IV DK/Wr 12/20, wraz z pouczeniem o obowiązku jej zwrotnego nadesłania wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy w terminie wynikającym z obowiązujących przepisów. Jednocześnie poinformowano spółkę, że w razie niezastosowania się do powyższych obowiązków, sąd na wniosek skarżącego może wymierzyć jej grzywnę.
Wobec nieprzekazania do Sądu w ustawowym terminie wniesionej skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią, skarżący wystąpił o wymierzenie spółce grzywny. Wniosek w tej sprawie został zarejestrowany pod sygn. akt IV SO/Wr 6/20.
Jednocześnie zarządzeniem z 25 lutego 2020 r., IV DK/Wr 12/20, spółka została wezwana do zadośćuczynienia nałożonym na nią obowiązkom w terminie 14 dni, a zarządzeniem z 9 marca 2020 r., IV SO/Wr 6/20 do udzielenia odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny w terminie 7 dni.
Spółka udzieliła odpowiedzi jedynie na zarządzenie wydane w sprawie IV DK/Wr 12/20 informując, że jego przedstawiciele spotkali się już ze skarżącym i wyjaśnili mu interesujące go kwestie związane z rozliczaniem energii cieplnej. Organ nie przekazał jednak wniesionej przez stronę skargi, ani nie ustosunkował się do żądania wymierzenia mu grzywny.
Zarządzeniem z 18 marca 2020 r., IV DK/Wr 12/20, spółka została ponownie zobowiązana do nadesłania powyższej skargi wraz z odpowiedzią i aktami sprawy.
Pismem z 8 kwietnia 2020 r. spółka - w dalszym ciągu nie przekazując skargi - poinformowała Sąd o swojej strukturze organizacyjnej oraz dodała, że jej oddział odpowiedzialny jest jedynie za dokonywanie rozliczeń wykorzystania energii cieplnej, które nie stanowią informacji publicznej i nie mogą zostać przekazane mieszkańcom.
Wymierzając spółce grzywnę Sąd I instancji wskazał, że przesłanką obligatoryjną do zastosowania grzywny jest uchybienie przez organ obowiązkom wynikającym z art. 54 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a."). Przy czym w sprawach dotyczących udostępnienia informacji publicznej, wypełnienie obowiązku przekazania wniesionej skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, winno nastąpić - jak stanowi art. 21 pkt 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1429 ze zm.; dalej jako: "u.d.i.p.") - w terminie piętnastu dni od dnia otrzymania skargi. Sąd I instancji wskazał, że z akt sprawy o sygn. IV DK/Wr 12/20 wynika, że skarga dotycząca zarzucanej spółce bezczynności w zakresie udostępnienia informacji publicznej została jej doręczona 23 stycznia 2020 r. Zatem piętnastodniowy termin na jej przekazanie do sądu administracyjnego upływał z dniem 7 lutego 2020 r. We wskazanym terminie spółka nie przesłała jednak wniesionej skargi. Nie uczyniła tego nawet pomimo wystosowania do niej dwukrotnych wezwań. W ocenie Sądu I instancji takie postępowanie spółki świadczy zatem o rażącym naruszeniu obowiązujących w tym zakresie regulacji prawnych. Sąd I instancji podkreślił również, że rolą organu nie jest rozstrzyganie co do zasadności samej skargi. Jedynym bowiem podmiotem uprawnionym do oceny zarówno prawidłowości wniesienia skargi jak i trafności jej zarzutów jest sąd administracyjny, który stwierdzi, czy skarga spełnia wszelkie wymogi formalne, a następnie czy znajduje uzasadnione podstawy, ale by tak się stało sąd musi jednak otrzymać od organu skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Zdaniem Sądu I instancji bez wpływu na kształt rozstrzygnięcia pozostawały takie okoliczności jak przeświadczenie o prawidłowym rozpoznaniu wniosku, a co za tym idzie także o bezzasadności wniesionej skargi. Istotne w niniejszej sprawie jest bowiem tylko to, czy organ przekazał skargę do sądu wraz z odpowiedzią i aktami sprawy, czy też nie. Sąd I instancji wyjaśnił ponadto, że na wysokość wymierzonej grzywny w kwocie 500 złotych miał wpływ blisko trzymiesięczny okres zwłoki w przekazaniu skargi wraz odpowiedzią i aktami sprawy, a nade wszystko okoliczność, że do momentu wydania niniejszego postanowienia organ nie dokonał wskazanych czynności ani w ogóle nie zajął stanowiska w tym zakresie, pomimo wielokrotnie kierowanych do niego wezwać.