Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] S.A. w L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SO/Lu 11/14 o wymierzeniu grzywny w sprawie z wniosku [...] sp. z o.o. w U. M. w przedmiocie wymierzenia [...] S.A. w L. grzywny za nieprzekazanie do sądu skargi dotyczącej udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z 23 kwietnia 2014 r., II SO/Lu 11/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wymierzył [...] S.A. w L. grzywnę w kwocie 500 złotych za nieprzekazanie do sądu skargi [...] sp. z o.o. w U. M. z 18 listopada 2013 r. na bezczynność, polegającą na nieudostępnieniu informacji publicznej żądanej we wniosku z 18 września 2013 r.
W uzasadnieniu, Sąd I instancji wskazał, że wyłączną przesłanką wymierzenia grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., jest nieprzekazanie przez organ skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie, który w rozpoznawanej sprawie wynosił 15 dni od daty wpłynięcia skargi do organu.
Skarga zaadresowana do [...] S.A. w L. wpłynęła do spółki 25 listopada 2013 r. (k. 7 akt sądowych sprawy II SAB/Lu 139/14). [...] S.A. w L. przekazała Sądowi skargę wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy 2 kwietnia 2014 r. (k. 3-9 akt sądowych sprawy II SAB/Lu 139/14).
Zatem, od 25 listopada 2013 r. rozpoczął się bieg piętnastodniowego terminu do wykonania przez spółkę obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. w związku z art. 21 pkt 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782). Ponieważ termin ten upłynął 10 grudnia 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny był zobowiązany do wymierzenia [...] S.A. w L. grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. Grzywna ta ma bowiem charakter mieszany, dyscyplinująco-represyjny, co oznacza, że sąd wymierza ją w razie uchybienia terminu do wykonania obowiązku z art. 54 § 2 p.p.s.a., nawet gdy podmiot zobowiązany dopełnił tego obowiązku przed rozpoznaniem wniosku o wymierzenie grzywny. Ta ostatnia okoliczność nie stanowi podstawy do umorzenia postępowania. Ustalając wysokość nałożonej grzywny, Sąd wziął pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, to jest czas, jaki upłynął od wniesienia skargi do jej przekazania Sądowi oraz fakt przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę przed rozpoznaniem wniosku o wymierzenie grzywny.
W zażaleniu na opisane postanowienie [...] S.A. zaskarżyła je w całości, zarzucając naruszenie 1) art. 55 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 54 § 2 i § 3 p.p.s.a. poprzez nieuznanie, że zastosowanie przez spółkę autokontroli w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a. zwalniało ją z obowiązku przekazania Sądowi skargi wraz z aktami, gdyż postępowanie skargowe w wyniku autokontroli stało się bezprzedmiotowe; 2) art. 141 § 4 p.p.s.a., poprzez brak odniesienia się przez Sąd w uzasadnieniu postanowienia do zarzutów podnoszonych przez spółkę w odpowiedzi na wniosek o wymierzenie grzywny; 3) art. 37 § 1 k.p.a., poprzez nieuwzględnienie wskazanego przepisu przy rozstrzyganiu przedmiotowej sprawy, a w konsekwencji brak odrzucenia wniosku, pomimo tego, że wnioskodawczyni nie uczyniła zadość temu przepisowi; 4) art. 17 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, poprzez nieuwzględnienie go przy rozstrzyganiu przedmiotowej sprawy, a w konsekwencji brak odrzucenia wniosku o wymierzenie grzywny, pomimo tego, że wnioskodawczyni nie uczyniła zadość temu przepisowi.