Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. T. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 1366/09 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku W. T. o wyłączenie sędziów Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie od orzekania w sprawie ze skargi W. T. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zarządzeniem z dnia 1 kwietnia 2010 roku, sygn. akt VII SA/Wa 1366/09 pozostawił bez rozpoznania wniosek W. T. o wyłączenie sędziów Wydziału VII WSA w Warszawie od rozpoznania jego skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury nr [...] w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniami z dnia 25 stycznia 2010 r. i dnia 8 lutego 2010 r. W. T., na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej powoływana jako P.p.s.a.), został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku o wyłączenie sędziów Wydziału VII WSA w Warszawie, w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania, poprzez wskazanie sędziów, których wniosek dotyczy, oraz uprawdopodobnienie przyczyn wyłączenia każdego sędziego W odpowiedzi na powyższe wezwanie W. T. wystosował pismo z dnia [...] lutego 2010 r., w którym podtrzymał swoje żądanie, ale wskazanych braków wniosku o wyłączenie sędziów nie uzupełnił.
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przypadku wniosku o wyłączenie kilku sędziów koniecznym jest wskazanie imion i nazwisk wszystkich tych sędziów oraz uprawdopodobnienie przyczyn wyłączenia indywidualnie każdego sędziego. Wniosek, który nie czyni zadość powołanym wymogom nie może otrzymać prawidłowego biegu na skutek niezachowania warunków formalnych, co powoduje konieczność pozostawienia takiego wniosku bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył W. T., wnosząc o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a nie tylko sędziów Wydziału VII tegoż sądu, od rozpoznawania jego sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw prawnych.
Zgodnie z art. 20 § 1 P.p.s.a. wniosek o wyłączenie sędziego strona zgłasza na piśmie lub ustnie do protokołu posiedzenia w sądzie, w którym sprawa się toczy, uprawdopodabniając przyczyny wyłączenia. Zatem wskazanie sędziego, podanie przyczyny uzasadniającej wyłączenie oraz powołanie okoliczności lub dowodów uprawdopodabniających istnienie tej przyczyny stanowi konieczny element tego wniosku, bez którego nie może on zostać przez sąd rozpoznany Jeśli wniosek nie zawiera elementów, o których mowa w cytowanym artykule, sąd wzywa stronę do uzupełnienia go w trybie art. 49 § 1 P.p.s.a., pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania.
Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione. Okoliczności mogące wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie muszą przy tym faktycznie wystąpić oraz być uzasadnione, co wiąże się z wymogiem przedstawienia przez wnioskodawcę odpowiedniej w tym zakresie argumentacji.
Z akt sprawy wynika, że W. T. nie zastosował się do wezwań sądu z dnia 25 stycznia 2010 r. oraz z dnia 8 lutego 2010 r., doręczonych mu odpowiednio dnia 1 lutego 2010 r. i dnia 13 lutego 2010 r., jedynie w piśmie z dnia 5 lutego 2010 r. skarżący poparł swój wniosek o wyłączenie sędziów, nie wskazał konkretnie sędziów, ani przyczyn uprawdopodabniających ich wyłączenie.
Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w postanowieniu z dnia 21 kwietnia 2004 r., sygn. akt III CO 2/04, "jeżeli wniosek dotyczy większej liczby sędziów, wszyscy oni muszą być oznaczeni przez wskazanie imion i nazwisk, a przyczyny wyłączenia powinny być odniesione do każdego z nich. Braki lub niedokładności wniosku w tym zakresie uniemożliwiają nadanie mu właściwego biegu".
Nie ulega wątpliwości, że wniosek skarżącego, w którym domagał się wyłączenia sędziów Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie nie odpowiadał powyższym wymaganiom, dlatego też prawidłowo wezwano W. T. do uzupełnienia braków formalnych tego wniosku. Mimo doręczonych wezwań oraz prawidłowego pouczenia o skutkach niedopełnienia tej czynności strona nie uzupełniła braków formalnych wniosku. W związku z powyższym zasadnie Sąd I instancji zarządził pozostawienie tego wniosku bez rozpoznania.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.