Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. T. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 1366/09 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku W. T. o wyłączenie sędziów Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie od orzekania w sprawie ze skargi W. T. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości postanawia: uchylić zaskarżone zarządzenie i przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zarządzeniem z dnia 21 maja 2010 roku, sygn. akt VII SA/Wa 1366/09 pozostawił bez rozpoznania wniosek W. T. o wyłączenie sędziów Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie od rozpoznania skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury nr [...] w przedmiocie przekazania sprawy według właściwości.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zarządzeniami z dnia 25 stycznia 2010 r., dnia 8 lutego 2010 r. oraz z dnia 1 kwietnia 2010 r. W. T. został wezwany do sprecyzowania wniosku o wyłączenie sędziów WSA w Warszawie poprzez wskazanie sędziów, których wniosek dotyczy, a także do uprawdopodobnienia przyczyn uzasadniających ich wyłączenie, w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. W piśmie z dnia [...] kwietnia 2010r. W. T. podtrzymał swój wniosek o wyłączenie sędziów WSA w Warszawie, jednak braków formalnych wniosku nie uzupełnił.
Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przypadku zgłoszenia żądania o wyłączenie kilku sędziów koniecznym jest wskazanie imion i nazwisk tych sędziów oraz uprawdopodobnienie przyczyn wyłączenia każdego z nich z osobna. Wniosek, który nie czyni zadość powołanym wymogom, nie może otrzymać prawidłowego biegu na skutek niezachowania warunków formalnych, co powoduje konieczność pozostawienia go bez rozpoznania, na podstawie art. 49 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- dalej powoływana jako P.p.s.a.).
Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył W. T., twierdząc, że w aktach sprawy są szczegółowe uzasadnienia składanych przez niego wniosków.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek z innych przyczyn, niż w nim wskazane.
Zaskarżonym zarządzeniem z dnia 21 maja 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek W. T. o wyłączenie sędziów Wydziału VII WSA w Warszawie bez rozpoznania, natomiast w uzasadnieniu tego zarządzenia odniósł się do wniosku strony o wyłączenie wszystkich sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Taka sprzeczność sentencji zaskarżonego zarządzenia i jego uzasadnienia oraz lakoniczność pisemnych motywów tego zarządzenia nie pozwala na jednoznaczne ustalenie, jaki w rzeczywistości wniosek W. T. Sąd I instancji pozostawił bez rozpoznania oraz dlaczego sentencją zaskarżonego zarządzenia objął żądanie dotyczące wyłączenia sędziów Wydziału VII, skoro wniosek w tym przedmiocie pozostawił bez rozpoznania już zarządzeniem z dnia 1 kwietnia 2010 r., a z akt sprawy nie wynika by strona po tej dacie po raz kolejny domagała się wyłączenia sędziów Wydziału VII WSA od rozpoznania jego skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury.
Treść zarządzenia jest tym bardziej niezrozumiała, że w jego uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że zarządzeniami z dnia 25 stycznia 2010, dnia 8 lutego 2010r i z dnia 1 kwietnia 2010r wezwał W. T. do uzupełnienia wniosku o "wyłączenie sędziów WSA w Warszawie". Z akt sprawy wynika, że skarżący początkowo żądał wyłączenia tylko sędziów WSA w Warszawie. Dopiero później rozszerzył swe żądanie, domagając się wyłączenia wszystkich sędziów tamtejszego Sądu. Wezwania Sądu z dnia [...] stycznia i dnia [...] lutego 2010 r. odnosiły się przy tym tylko do wniosku o wyłączenie sędziów Wydziału VII. Nie dotyczyły w ogóle żądania wyłączenia wszystkich sędziów tamtejszego Sądu. Wniosek o wyłączenie wszystkich sędziów WSA w Warszawie został sformułowany później i zawarty w następnych pismach z dnia [...] lutego, dnia [...] marca i dnia [...] kwietnia 20010 r. Do uzupełnienia tego ostatniego wniosku przez wskazanie wszystkich sędziów WSA Warszawie, których domagał się wyłączenia, Sąd wezwał skarżącego dopiero wezwaniem z dnia [...] kwietnia 2010r, a nie- jak podał w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia także dnia [...] stycznia i dnia [...] lutego 2010r.
W związku z powyższym Sąd I instancji zobowiązany jest obecnie do ponownego rozpoznania sprawy oraz wskazania, jaki wniosek oraz z uwagi na niewykonanie, jakiego dokładnie wezwania zamierza pozostawić bez rozpoznania.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 i 198 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.