Zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II WSA w Bydgoszczy w sprawie ze skargi na decyzję SKO [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. Ś. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bd 245/14 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi E. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r. [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/2

Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 11 kwietnia 2014 r., II SA/Bd 245/14 E. Ś. został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2013 r. [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej.

Zażaleniem z dnia 14 maja 2014 r. E. Ś. zakwestionował to zarządzenie. Skarżący zarzucił naruszenie: 1) art. 231 zdanie pierwsze ustawy [z dnia 30 sierpnia 2002 r.] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [(j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej ppsa)] przez niewłaściwe jego zastosowanie w sytuacji gdy przedmiotem zaskarżenia nie była należność pieniężna; 2) art. 231 zdanie ostatnie ppsa przez jego niezastosowanie; 3) § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm., dalej rozporządzenie) przez jego niezastosowanie w sytuacji gdy skarga dotyczyła postanowienie wydanego w postępowaniu administracyjnym, które nie obejmowało należności pieniężnej; ewentualnie § 1 pkt 1 rozporządzenia przez błędne ustalenie wysokości wpisu na kwotę 139 zł.

W ocenie skarżącego wpis sądowy od w/w sprawy nie powinien podlegać wpisowi stosunkowemu, a wpisowi stałemu w wysokości 100 zł, gdyż w sprawie znajdzie zastosowanie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Przewodniczący Wydziału winien był wezwać skarżącego do uiszczania wpisu stałego w wysokości 100 zł (§ 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia). Wezwanie go do uiszczenia wpisu stosunkowego było niezasadne.

Z ostrożności skarżący wskazał, że w sytuacji, w której Sąd nie uwzględniłby jednak powyższej argumentacji zważyć należy, że po pierwsze to nie skarżący winien ponosić koszty niniejszego postępowania bowiem to nie skarżący wywołał niniejsze postępowanie. Decyzję ustalającą opłatę adiacencką Burmistrz [...] wydał z urzędu bez wniosku skarżącego. W związku z tym, że skarżący zakwestionował jej wysokość nie powinien być obowiązany do ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem. Koszty takie winny obciążać Burmistrza [...]. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia, wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem i wynosi do 10.000 zł - 4 % wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 100 zł. Przeprowadzając zatem proste zadanie matematyczne, a mianowicie 3 472,20 x 4% otrzymuje my wynik 138,88 zł, a nie 139 zł jak wskazał Przewodniczący Wydziału. Zatem i opłata stosunkowa, gdyby taka winna być w tym postępowaniu stosowana, określona została nieprawidłowo.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionej podstawy.

Zgodnie z art. 231 ppsa wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały.

W niniejszej sprawie przedmiotem sprawy jest ustalenie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości nr 185/46 o pow. 0,2537 ha, położonej w [...] przy ul. [...] w związku z dokonanym jej podziałem. A zatem przedmiotem zaskarżenia do Sądu administracyjnego jest akt w którym przedmiotem jest wartość pieniężna. Skoro przedmiotem zaskarżenia w sprawie jest opłata adiacencka, czyli akt ustalający należność pieniężną w formie daniny publicznej, to wysokość tego zobowiązania stanowi wartość przedmiotu zaskarżenia w rozumieniu art. 216 ppsa od której należny jest wpis stosunkowy. Fakt kwestionowania zasadności naliczenia opłaty adiacenckiej, a nie jej wysokości, nie ma wpływu na sposób ustalania rodzaju wpisu (stosunkowego bądź stałego; postanowienie NSA z 4.2.2010 r., I OZ 70/10, Lex nr 658773).

Strona 1/2