Skarga w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Budownictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażaleń Prezydenta Miasta G. z dnia 29 lutego 2008 r. oraz z dnia 4 marca 2008 r. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1907/07 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta G. wykonującego zadania starosty z zakresu administracji rządowej na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości postanawia: oddalić zażalenia.

Uzasadnienie strona 1/3

Prezydent Miasta G. wykonujący zadania starosty z zakresu administracji rządowej złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...], nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości.

W uzasadnieniu organ wskazał, że powołana decyzja Ministra Budownictwa została skierowana do "Prezydenta Miasta G.", w związku z czym zachodzi wątpliwość, jakiemu podmiotowi decyzja została doręczona - czy jest to Prezydent Miasta G. działający jako organ, czy jest to Prezydent Miasta G. i reprezentujący Gminę Miasta G. - właściciela nieruchomości, czy też może jest to Prezydent Miasta G. wykonujący zadania starosty z zakresu administracji rządowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 14 lutego 2008 r. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta G. wykonującego zadania starosty z zakresu administracji rządowej na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...], wskazując, że prawidłowo doręczono decyzję Ministra Budownictwa, jako adresata wskazując Prezydenta Miasta, a niedookreślenie funkcji, jaką pełni on w niniejszej sprawie, nie stanowi uchybienia Ministra Budownictwa w doręczeniu decyzji.

Z akt niniejszej sprawy wynika, że postanowienie to zostało doręczone Gminie Miasta G. w dniu 22 lutego 2008 r., a Prezydentowi Miasta G. wykonującemu zadania starosty - w dniu 26 lutego 2008 r.

Na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2008 r., Prezydent Miasta G. wykonujący zadania starosty z zakresu administracji rządowej, złożył zażalenia w przewidzianym przez prawo terminie - odpowiednio w dniach 29 lutego i 4 marca 2008 r. Istotą niniejszych zażaleń jest podnoszona przez Prezydenta Miasta G. jego legitymacja procesowa oraz kwestia sporna, czy występuje on jako organ administracji samorządowej - reprezentujący gminę, czy też jako organ administracji rządowej, wykonujący zadania starosty z zakresu administracji rządowej, oraz kwestia niepoprawnego - zdaniem skarżącego - doręczenia zaskarżonej decyzji Ministra Budownictwa.

Skarżący podniósł, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie popełnił kolejny błąd w doręczeniu, polegający na tym , że zaskarżone postanowienie z dnia 14 lutego 2008 r. doręczył do Gminy Miasta G., pomimo, że w osnowie postanowienia wskazane jest, że sprawa dotyczy Prezydenta Miasta G. wykonującego zadania starosty z zakresu administracji rządowej.

W ocenie skarżącego, doręczanie istotnej korespondencji w sposób dowolny wprowadza stronę w błąd i uniemożliwia skuteczną obronę jego praw. Ponadto podtrzymano argumenty zawarte we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

dla jasności prowadzonych rozważań, wskazać należy, że decyzją z dnia [...], nr [...], Minister Budownictwa uchylił decyzję Wojewody P. z dnia [...] w części dotyczącej odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta G. z dnia 11 sierpnia 1976 r. obejmującej przyznanie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość i w tej części stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta G. z dnia 11 sierpnia 1976 r., a w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję Wojewody P. z dnia [...].

Strona 1/3