Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. L. i J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 185/18 o odrzuceniu skargi M. L. w sprawie ze skargi M. L. i J. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 185/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wniesiona przez M. L. skarga zawierała braki formalne.

W związku z tym zarządzeniem z dnia 9 lutego 2018 r. wezwano skarżącą do ich usunięcia poprzez: 1) podpisanie skargi w siedzibie Sądu lub złożenie podpisanego egzemplarza skargi oraz 2) złożenie 1 odpisu skargi z załącznikami (wezwanie solidarne z J. L.), w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie doręczono skarżącej w dniu 19 lutego 2018 r.

W odpowiedzi na wezwanie w dniu 23 lutego 2018 r. złożono jedynie odpis skargi.

Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę wskazując, że skarga nie może otrzymać dalszego biegu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli M. L. i J. L., podnosząc że prawdopodobnie niewłaściwie zrozumieli wezwanie Sądu, w którym wskazano, że wykonanie wezwania przez jednego ze skarżących zwalnia drugiego z tego obowiązku, a zatem zgodnie z wezwaniem złożyli jeden odpis skargi podpisany przez obojga małżonków objętych ustawową małżeńską wspólnością ustawową.

Ponadto wnoszący zażalenie wnieśli o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przez M. L.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." wynika, że skarga powinna czynić zadość pisma w postępowaniu sądowym, a zatem musi spełniać określone warunki formalne, które wymienia w sposób wyczerpujący przepis art. 46 P.p.s.a. Jednym z tych wymagań jest podpis strony lub jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika (art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a.). Nieuzupełnienie w terminie braków formalnych skargi, o których mowa w powołanych przepisach, skutkuje odrzuceniem skargi (art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.).

W rozpoznawanej sprawie wniesiona przez M. L. skarga była obarczona istotnym brakiem w postaci braku własnoręcznego podpisu. Do skargi nie został również doręczony odpis skargi dla uczestnika postępowania. W związku z powyższym uzasadnionym było wezwanie skarżącej do uzupełnienia ww. braków formalnych. Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 9 lutego 2018 r. wezwał skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez podpisanie skargi w siedzibie Sądu lub złożenie podpisanego egzemplarza skargi oraz złożenie 1 odpisu skargi z załącznikami (solidarnie z J. L.). Z akt sprawy nie wynika, aby skarżąca w zakreślonym terminie w całości wykonała ww. wezwanie, a zatem właściwie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił jej skargę.

Odnosząc się do argumentów powołanych w zażaleniu wskazać należy, że okoliczności związane z ewentualnym brakiem winy strony w uchybieniu terminu nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Okoliczności te będą natomiast przedmiotem oceny wniosku o przywrócenie terminu w odrębnym postępowaniu incydentalnym.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1