Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 12 listopada 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 540/13 odrzucające zażalenie M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 września 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 540/13 odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi M.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej zatwierdzenia podziału nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 12 listopada 2015 r., sygn. akt II SA/Rz 540/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił zażalenie skarżącej na postanowienie tego Sądu z dnia 7 września 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną.
Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż w rozpoznawanej sprawie zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie spełnia warunku z § 4 art. 194 P.p.s.a. gdyż zostało sporządzone osobiście przez skarżącą i jako takie podlega odrzuceniu. Sporządzenie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej przez osobę nieuprawnioną stanowi nieusuwalny, niepodlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 i art. 194 § 3 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., brak formalny uniemożliwiający nadanie sprawie prawidłowego biegu.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca. Wniosła o uchylenie postanowienia z dnia 12 listopada 2015 r. oraz postanowienia z dnia 23 grudnia 2014 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że przedmiotem rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny w niniejszym postępowaniu zażaleniowym jest jedynie ocena prawidłowości postanowienia z dnia 12 listopada 2015 r.
Zażalenie nie jest zasadne.
Art. 194 § 4 P.p.s.a. w sposób jednoznaczny określa, iż zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, podkreślając jednocześnie, iż odpowiednie zastosowane znajduje przepis art. 175 § 2 P.p.s.a., w którym określony został katalog podmiotów zwolnionych od obowiązku zachowania przymusu adwokacko - radcowskiego.
M. W., pomimo pouczenia udzielonego przez Sąd pierwszej instancji, sporządziła osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 września 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną, również sporządzoną osobiście przez stronę. Z akt sprawy nie wynika, aby skarżąca była adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 P.p.s.a. w takiej sytuacji stanowisko Sądu pierwszej instancji, który uznał zażalenie za niedopuszczalne odpowiada prawu.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zaskarżone zarządzenie odpowiada prawu i na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.