Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w przedmiocie wymierzenia grzywny Staroście N. za nieprzekazanie skargi i akt sprawy w terminie
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Starosty N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt II SO/Kr 1/15 z wniosku Z.K. w przedmiocie wymierzenia grzywny Staroście N. za nieprzekazanie skargi i akt sprawy w terminie postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Wymierzenie grzywny
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta
Uzasadnienie strona 1/4

W piśmie z dnia 7 stycznia 2015 r. Z.K. zawarła wniosek o wymierzenie Staroście N. grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej powoływana jako P.p.s.a.) za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy.

W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 21 listopada 2014 r. do Starosty N. wpłynęła skarga na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Pomimo ciążących na nim obowiązków Starosta N. nie przekazał skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Dlatego też przedmiotowy wniosek jest zasadny.

W dniu 4 lutego 2015 r. (data stempla pocztowego) Starosta N. nadesłał akta sprawy wraz ze skargą Z.K. W odpowiedzi na wniosek organ podał, że w dniu 27 listopada 2014 r. zwrócił się do wnioskodawczyni z wyjaśnieniem, że nie odmawia jej udzielenia informacji publicznej i niezwłocznie po przesłaniu przez nią opłaty taka informacja zostanie udzielona. Oprócz tego organ poinformował Z.K., że skarga złożona do WSA w Krakowie nie ma w tym momencie prawnego uzasadnienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 4 marca 2015 r. o sygn. akt II SO/Kr 1/15 wymierzył Staroście N. grzywnę w wysokości 200 (dwieście) złotych oraz zasądził od Starosty N. na rzecz Z.K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, że z nadesłanych w dniu 4 lutego 2015 r. akt administracyjnych bezspornie wynika, że Z.K. w dniu 21 listopada 2014 r. (data prezentaty organu) wniosła za pośrednictwem Starosty N. skargę do WSA w Krakowie na bezczynność i przewlekłe postępowanie tego organu. Bezwzględnym obowiązkiem organu było w tym przypadku przesłanie niniejszej skargi wraz z aktami sprawy do sądu administracyjnego, a nie wysyłanie do Z.K. kolejnych pism. Organ nie jest bowiem uprawniony do badania zasadności wniesionej skargi.

Jak wskazał Sąd, zawarte w art. 55 § 1 p.p.s.a. stwierdzenie "w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd (...) może orzec o wymierzeniu organowi grzywny" oznacza, że wyłączną przesłanką materialnoprawną takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązków wymienionych w art. 54 § 2 P.p.s.a. czyli nieprzekazanie przez organ skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę oraz przekroczenie ustawowego terminu przekazania sądowi tych wszystkich dokumentów, a termin ten liczony jest od dnia doręczenia skargi organowi. Datą wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego jest dzień doręczenia skargi organowi, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy. Wprawdzie skargi nie ma jeszcze w tym momencie w sądzie, ale z tym faktem należy wiązać określone skutki prawne. Wniesienie skargi nakłada na organ administracyjny obowiązek udzielenia odpowiedzi oraz przesłania do sądu akt sprawy, a ponadto uprawnia organ do dokonania autokontroli zaskarżonego aktu lub czynności.

WSA zaznaczył, że akt sprawy jednoznacznie wynika, że skarga Z. K. na bezczynność Starosty N. wpłynęła do organu w dniu 21 listopada 2014 r. i nie została przekazana do sądu przez organ. Powyższa okoliczność uzasadniała zdaniem Sądu stwierdzenie, że wniosek skarżącej zasługuje na uwzględnienie. W ocenie Sądu w sprawie bezsporne jest, iż Starosta N. zobowiązany była do przekazania skargi do Sądu w terminie 15 dni, określonym w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. WSA wskazał, iż skoro skarga została złożona w organie w dniu 21 listopada 2014 r., której to okoliczności organ nie kwestionuje, to termin do jej przekazania do Sądu upływał w dniu 8 grudnia 2014 r. Za bezsporną przyznał także okoliczność, iż obowiązku w zakresie przekazania skargi do Sądu organ nie wykonał w terminie. Akta sprawy wraz ze skargą zostały nadesłane do sądu w dniu 4 lutego 2015 r.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Wymierzenie grzywny
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta