Zażalenie na postanowienie WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi I. Ż. na niewykonanie przez Burmistrza G. wyroku WSA w Olsztynie , sygn. akt II SAB/Ol 29/09 w przedmiocie udzielenia informacji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. Ż. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 czerwca 2010 r. sygn. akt II SA/OI 256/10 o przyznaniu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od uiszczenia wpisu od skargi powyżej 50 zł oraz o oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie w sprawie ze skargi I. Ż. na niewykonanie przez Burmistrza G. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 1 września 2009 r., sygn. akt II SAB/Ol 29/09 w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu sprzeciwu I. Ż. od postanowienia referendarza sądowego tegoż Sądu z dnia 12 maja 2010 r., postanowieniem z dnia 18 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Ol 256/10, przyznał mu prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od uiszczenia wpisu od skargi powyżej 50 zł oraz oddalił wniosek o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie.

Sąd wskazał, że z dokumentacji niniejszej sprawy wynika, iż wydatki skarżącego przewyższają dochód jego i jego rodziny, zaś brak wyczerpujących wyjaśnień w tym zakresie (pomimo stosownych wezwań Sądu), uniemożliwia dokonanie właściwych ustaleń co do sytuacji finansowej skarżącego i jego rodziny. Ponadto, szczególnie niejasne jest dla Sądu wybiórcze przedstawianie wyciągów z rachunków bankowych skarżącego. To nasuwa wątpliwości co do rzetelności skarżącego, a to z kolei prowadzi do stwierdzenia, że osoby, która nie jest w stanie precyzyjnie wskazać, ile posiada rachunków bankowych, nie sposób uznać za niezdolną do pokrycia kosztów sądowych w swojej sprawie. Sąd podkreślił, przy tym, że skarżący miał świadomość konieczności precyzyjnego przedstawienia swojej sytuacji finansowej.

Sąd zauważył także, iż miesięczne wydatki skarżącego przewyższają jego dochody.

W związku z tym Sąd stwierdził, że skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Sąd uznał jednocześnie, że "mając jednakże na uwadze okoliczność, iż w innych sprawach odmówiono przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od uiszczenia wpisu, co dla skarżącego skutkować będzie koniecznością poniesienia kwoty 100 zł lub 200 zł w każdej ze spraw, Sąd uwzględniając tę okoliczność oraz konieczność uiszczenia na obecnym etapie postępowania w sprawie kwoty 200 zł wpisu uznał za zasadne zwolnić skarżącego w części od uiszczenia wpisu w kwocie powyżej 50 zł, co umożliwi skarżącemu jej poniesienie".

Na to postanowienie I.Ż. złożył zażalenie, w którym podniósł, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. W myśl § 2 tego przepisu, prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast § 3 powołanego przepisu stanowi, że prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Stosownie natomiast do treści art. 246 § 1 powołanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:

Strona 1/2