Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. M. i E. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SA/Gl 78/07 oddalające w punkcie pierwszym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu i odrzucające w punkcie drugim sprzeciw w sprawie ze skargi R. M. i E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 7 listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania w sprawie przydziału lokali mieszkalnych postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SA/Gl 78/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił w punkcie pierwszym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu i odrzucił w punkcie drugim sprzeciw w sprawie ze skargi R. M. i E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 7 listopada 2006 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania w sprawie przydziału lokali mieszkalnych. W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, iż wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia z dnia 15 marca 2007 r. nie zasługuje na uwzględnienie , ponieważ skarżący nie wykazali braku winy w niedochowaniu siedmiodniowego terminu liczonego od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, który to obowiązek wynika z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Wskazano, iż skarżący w niniejszej sprawie jako przyczynę uchybienia wskazali fakt otrzymania dopiero w dniu 29 marca 2007 r. opinii prawnej pełnomocnika z urzędu o braku podstaw prawnych do wniesienia w sprawie skargi kasacyjnej. Sąd podał, iż kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem dochowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej a o braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. W konsekwencji brak winy więc w uchybieniu terminu możemy przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Podaną przez skarżących okoliczność nie sposób uznać jednak za obiektywną przeszkodę we wniesieniu przedmiotowego sprzeciwu w przewidzianym terminie. Nie ma ona bowiem wpływu na przysługujące skarżącym prawo do złożenia sprzeciwu od wskazanego postanowienia. Tym bardziej, że sprzeciw w niniejszej sprawie nie był obwarowany wymogiem złożenia go przez fachowego pełnomocnika. Z punktu widzenia obowiązku ponoszenia obciążających skarżących opłat sądowych bez znaczenia była też okoliczność czy ich pełnomocnik z urzędu sporządził skargę kasacyjną, skoro skargę taką zamierzali wnieść. Musieli się zatem liczyć z obowiązkiem poniesienia chociażby opłaty sądowej od tej skargi już w dacie otrzymania postanowienia referendarza, a nie w dacie otrzymania opinii ich pełnomocnika z urzędu. Podano, iż strona została prawidłowo pouczona o sposobie i formie wniesienia sprzeciwu.
R. M. i E. P. wnieśli zażalenie na to postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.
Art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przewiduje możliwość przywrócenia uchybionego terminu, jednakże przy zachowaniu określonych przepisami warunków, tj. wynikających z art. 87 § 1 - 4. Jednym z nich, przewidzianym w § 2 art. 87 p.p.s.a. jest uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu.