Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2008 r.. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. L., E. L. i J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 739/06 o odrzuceniu zażalenia na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 739/06 w sprawie ze skargi J. L., E. L. i J. L. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zajęcia nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie
Zarządzeniem z dnia 15 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 739/06, Przewodnicząca Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwała J. L., E. L. i J. L. do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie tegoż Sądu z dnia 6 marca 2007 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie z dnia 19 grudnia 2006 r. o odmowie zmiany protokołu oraz wpisania do protokołu rozprawy, w kwocie 100 zł, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia odpisu wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Na to zarządzenie skarżący złożyli zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który postanowieniem z dnia 21 lutego 2008 r., sygn. akt I OZ 85/08, oddalił zażalenie.
W związku z powyższym, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r., wezwano skarżących do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 15 listopada 2007 r., to jest do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienia z dnia 6 marca 2007 r. w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia.
Skarżący złożyli zażalenie na to wezwanie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił to zażalenie, wskazując, że nie istnieje przepis prawa, na podstawie którego można by było zaskarżyć w drodze zażalenia wezwanie do wykonania prawomocnego zarządzenia przewodniczącego.
Na to postanowienie skarżący złożyli zażalenie, podnosząc między innymi, że "w pouczeniu do postanowienia z dnia 28 listopada 2007 r. widniało, że stronie przysługuje środek zażaleniowy do NSA". Podniesiono też szereg merytorycznych zarzutów odnoszących się do spraw prowadzonych przed sądem z udziałem skarżących.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
artykuł 194 § 1 w związku z art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), określa zakres postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych, na które przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Z powyższego wynika, że zażalenie na wezwanie Przewodniczącego do wykonania prawomocnego zarządzenia Sądu, nie przysługuje, wezwanie to jest bowiem czynnością techniczną, która nie podlega zaskarżeniu. Zasadnie zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2008 r. odrzucił zażalenie skarżących.
Odnośnie wskazanej przez skarżących okoliczności pouczenia o możliwości zaskarżenia przedmiotowego wezwania, wskazać należy, że pouczenie takie nie było dołączone do wezwania z dnia 21 marca 2008 r. (bo i nie mogło być), natomiast postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2007 r., na które powołali się skarżący w rozpoznawanym zażaleniu, dotyczy postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej, na które to postanowienie w istocie służy środek odwoławczy do Naczelnego Sądu Administracyjnego, o czym też, zgodnie z obowiązującym prawem skarżący zostali pouczeni. Natomiast przedmiotem rozpoznania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. było rozpoznanie zażalenia na wezwanie Przewodniczącego do wykonania prawomocnego zarządzenia Sądu, na którą to czynność zażalenie nie przysługuje, o czym mowa powyżej.
Naczelny Sąd Administracyjny pragnie zaznaczyć, że przedmiotem jego oceny była wyłącznie prawidłowość wydania postanowienia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r., zatem pozostałe kwestie podnoszone przez skarżących w przedmiotowym zażaleniu nie były przez Sąd rozpatrywane.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji.