Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2011r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 maja 2011 r. sygn. akt IV SA/Wr 278/11 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D.S. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie utraty prawa do stypendium z dniem 17 lipca 2010 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił D.S. wstrzymania wykonania zaskarżonej przez niego decyzji Wojewody Dolnośląskiego nr [...] z dnia [...].02.2011 r., którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Powiatu Oleśnickiego z dnia [...].12.2010 r., nr [...] uchylającą decyzję Starosty Powiatu Oleśnickiego nr [...] z dnia [...].10.2010 r. o utracie prawa do stypendium z dniem [...].10.2010 r. oraz orzekającą o utracie prawa do stypendium z dniem [...].07.2010 r.. W uzasadnieniu postanowienia Sąd podkreślił, iż skarżący nie wykazał, aby w sprawie zachodziło niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, co mogłoby stanowić przesłankę wstrzymania wykonania decyzji określoną w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a. We wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji Wojewody Dolnośląskiego nie zostały podniesione żadne argumenty uprawdopodabniające, aby jej zrealizowanie skutkowało wystąpieniem następstw, o jakich mowa w cytowanym przepisie. Stwierdzenie, iż następstwem wykonania zaskarżonej decyzji będzie nakaz zwrotu części z kwoty przyznanego wcześniej stypendium, bez wykazania okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, uniemożliwiają merytoryczną ocenę przez Sąd tego argumentu. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu podkreślił także, iż to właśnie na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, iż realizacja decyzji spowoduje skutki określone w art. 61 § 3 P.p.s.a., a Sąd ocenia jedynie czy wskazana przez stronę szkoda ma rzeczywiście znaczny rozmiar. W uzasadnieniu postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zauważa, iż wnioskodawca nie wyjaśnił, w jaki sposób ewentualne wykonanie decyzji, dotyczącej w istocie świadczeń pieniężnych z natury rzeczy odwracalnych, mogłoby przynieść nieodwracalne skutki dla jego interesów.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł D.S., domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i wstrzymania wykonania decyzji Starosty Powiatu Oleśnickiego z dnia [...].12.2010 r. Skarżący podniósł, iż zaskarżone postanowienie zawiera błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że strona nie wskazała żadnych argumentów przemawiających za tym, iż wykonanie decyzji Wojewody Dolnośląskiego mogłoby spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Według skarżącego fakt, iż jest on bezrobotny niewątpliwie spełnia wskazane przesłanki, bowiem nie posiada on żadnych dochodów z których można by ściągnąć należność.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie pozbawione jest usprawiedliwionych podstaw.
Art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji możliwe jest jedynie wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub trudnych do odwrócenia skutków. Obowiązek wykazania okoliczności uprawdopodobniających takie niebezpieczeństwo spoczywa na stronie. Zauważyć trzeba, że w złożony w przedmiotowej sprawie wniosek nie zawierał jakiegokolwiek uzasadnienia, także zażalenie wniesione przez skarżącego nie wskazywało, aby wykonanie zaskarżonego aktu mogło spowodować niebezpieczeństwo o jakim mowa w przytoczonym powyżej przepisie.
Należy zgodzić się ze zdaniem Sądu I instancji, iż w omawianej sytuacji nie znajduje zastosowania okoliczność wskazana w art. 61 § 3 P.p.s.a., albowiem skarżący nie wskazał żadnych argumentów przemawiających za tym, iż wykonanie decyzji nakazującej utratę przyznanego uprzednio stypendium w jakikolwiek sposób może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Ponadto nie można przyjąć za słuszne stanowiska, jakie wyraził skarżący, iż z decyzji o utracie przez niego stypendium wynika nakaz zwrotu części świadczenia. Ani rozstrzygnięcie Starosty Powiatu Oleśnickiego, ani rozstrzygnięcie drugoinstancyjne, obowiązku takiego na D.S.F nie nakładają, dlatego okoliczność ta nie może być uznana za przesłankę ewentualnego wstrzymania wykonania zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.