Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. F. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 664/11 o odrzuceniu zażalenia J. F. na postanowienie z dnia 10 października 2012 r. odrzucające skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 664/11 w sprawie ze skargi J. F. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i przyznania prawa do zasiłku postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 3 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Kr 664/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie na podstawie art. 178 oraz 194 § 4 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), odrzucił zażalenie J. F. na postanowienie tego Sądu z dnia 10 października 2012 r. odrzucające skargę kasacyjną J. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2012 r.
W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego bądź doradcę podatkowego, lub inne osoby wymienione w art. 175 p.p.s.a. Sąd doręczając postanowienie pouczył stronę o środkach zaskarżenia i wymogach z tym związanych. Ponieważ przedmiotowe zażalenie nie było sporządzone przez żadną z tych osób, jako niedopuszczalne podlegało odrzuceniu (art. 178 p.p.s.a.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie J. F., nie zgadzając się z jego treścią, wniósł o jego uchylenie, podnosząc przy tym argumenty związane z przyznaniem mu prawa pomocy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Prawidłowo Sąd pierwszej instancji uznał, że wniesione przez stronę skarżącą zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej jest dotknięte brakiem nieusuwalnym w trybie art. 49 p.p.s.a. Zażalenie na postanowienie z dnia 10 października 2012 r. sporządził i podpisał osobiście J. F., nie legitymując się przy tym uprawnieniami wymaganymi od osób wymienionych w art. 175 § 2 i § 3 p.p.s.a., czym naruszył obowiązek wynikający z art. 194 § 4 p.p.s.a. Stosownie bowiem do tego przepisu zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, bądź którykolwiek z podmiotów wymienionych w art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a.
Mimo pouczenia o powyższym obowiązku przy doręczeniu odpisu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 października 2012 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej skarżący wniósł osobiście sporządzone zażalenie. Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zaskarżonym postanowieniem prawidłowo odrzucił zażalenie jako niedopuszczalne.
Podniesiona w zażaleniu kwestia związana z przyznaniem skarżącemu prawa pomocy była przedmiotem odrębnego rozpoznania, bowiem postanowieniem z dnia 29 marca 2013 r. m.in. ustanowiono dla skarżącego pełnomocnika z urzędu.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i orzekł jak na wstępie z mocy art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.