Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. L. i J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 184/18 o odrzuceniu skargi M. L. w sprawie ze skargi M. L. i J. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 7 marca 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 184/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wniesiona przez M. L. skarga zawierała braki formalne.

W związku z tym zarządzeniem z dnia 9 lutego 2018 r. wezwano skarżącą do ich usunięcia poprzez: 1) podpisanie skargi w siedzibie Sądu lub złożenie podpisanego egzemplarza skargi oraz 2) złożenie 1 odpisu skargi z załącznikami (wezwanie solidarne z J. L.), w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie doręczono skarżącej w dniu 15 lutego 2018 r.

W odpowiedzi na wezwanie w dniu 19 lutego 2018 r. złożono jedynie odpis skargi.

Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę wskazując, że skarga nie może otrzymać dalszego biegu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli M. L. i J. L., podnosząc że prawdopodobnie niewłaściwie zrozumieli wezwanie Sądu, w którym wskazano, że wykonanie wezwania przez jednego ze skarżących zwalnia drugiego z tego obowiązku, a zatem zgodnie z wezwaniem złożyli jeden odpis skargi podpisany przez obojga małżonków objętych ustawową małżeńską wspólnością ustawową.

Ponadto wnoszący zażalenie wnieśli o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi przez M. L.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a." wynika, że skarga powinna czynić zadość pisma w postępowaniu sądowym, a zatem musi spełniać określone warunki formalne, które wymienia w sposób wyczerpujący przepis art. 46 P.p.s.a. Jednym z tych wymagań jest podpis strony lub jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika (art. 46 § 1 pkt 4 P.p.s.a.). Nieuzupełnienie w terminie braków formalnych skargi, o których mowa w powołanych przepisach, skutkuje odrzuceniem skargi (art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.).

W rozpoznawanej sprawie należy zgodzić się z Sądem I instancji, że skarżąca nie wykonała zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 lutego 2018 r. o wezwaniu do usunięcia braków formalnych skargi poprzez jej podpisanie bądź nadesłanie podpisanego egzemplarza skargi we wskazany sposób, jednakże w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w dacie wezwania wniesiona przez M. L. skarga nie zawierała ww. braku formalnego, do którego uzupełnienia wezwano stronę.

Jak wynika bowiem z akt sprawy IV SA/Wa 185/18 w dniu 8 lutego 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] podpisana zarówno przez M. L. jak i J. L. (k. 12-16 akt IV SA/Wa 185/18). Wskazana skarga została potraktowana jako załącznik do pisma J. S. z dnia 26 stycznia 2018 r. i dołączona do akt sprawy IV SA/Wa 185/18.

Okoliczność omyłkowego dołączenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podpisanego egzemplarza skargi do akt innej sprawy, w której stroną postępowania jest M. L. nie może wywierać negatywnych skutków dla skarżącej. W tej sytuacji uznać należy, że zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 9 lutego 2018 r. wzywające skarżącą do podpisania skargi w siedzibie Sądu lub złożenie podpisanego egzemplarza skargi w sprawie niniejszej było niezasadne. Ponadto należy mieć na uwadze, że skarżący, jak wskazał Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu, wykonali pkt 2 zarządzenia z dnia 9 lutego 2018 r., tj. złożyli 1 odpis skargi.

Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1