Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. P. i M. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 lutego 2019 r., sygn. akt IV SAB/Wa 503/18 o odrzuceniu skargi M. P. i M. P. na przewlekłość Prezydenta Miasta Ostrołęki w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z 4 lutego 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. P. i M. P. na przewlekłość Prezydenta Miasta Ostrołęki w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. W uzasadnieniu wskazał, że zarządzeniem z 17 grudnia 2018 r. skarżący wezwani zostali do usunięcia braku formalnego skargi przez nadesłanie odpisu ponaglenia, o którym mowa w art. 37 § 1 pkt 1 k.p.a., wniesionego przed złożeniem skargi na przewlekłość. Skarżący nie uzupełnili ww. braku w terminie, mimo prawidłowego pouczenia o skutkach niewykonania wezwania, w związku z czym Sąd pierwszej instancji odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), "p.p.s.a.".
Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli skarżący, wskazując, że czują się pokrzywdzeni brakiem merytorycznego rozpoznania ich skargi. Potwierdzili, że nie wysłali na czas ponaglenia. Podnieśli, że organ ignoruje ich status prawny i wzywa do złożenia postanowienia sądu, które ich zdaniem nie jest w sprawie niezbędne.
W odpowiedzi na zażalenie Prezydent miasta Ostrołęka wniósł o jego oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Zgodnie z art. 53 § 2b p.p.s.a. skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu. Powyższy przepis jest jasny - uzależnia dopuszczalność wniesienia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania od uprzedniego wniesienia do właściwego organu ponaglenia. Brak takiego ponaglenia skutkuje odrzuceniem skargi.
Sąd pierwszej instancji odrzucił skargę, bowiem stwierdził, że w niniejszej sprawie skarżący nie wnieśli wymaganego prawem ponaglenia. Powyższe stanowisko jest w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego błędne. Za pismo stanowiące w istocie ponaglenie, o którym mowa w art. 37 k.p.a., należy bowiem uznać pismo skarżących z 27 sierpnia 2018 r. (k. 34 akt administracyjnych). W piśmie tym skarżący wskazali, że ich zdaniem "sprawa jest prosta i oczekują szybkiego wyjaśnienia", czym w sposób jasny wyrazili swoje niezadowolenie ze sposobu prowadzenia postępowania administracyjnego. Powyższe pismo zostało złożone po doręczeniu im przez organ zawiadomienia, o którym mowa w art. 36 § 1 k.p.a. Wprawdzie skarżący nie nazwali swojego pisma ponagleniem i nie skierowali go do organu wyższej instancji, niemniej nic nie stało na przeszkodzie, aby organ zwrócił się do stron postępowania o sprecyzowanie ww. pisma z 27 sierpnia 2018 r.
Biorąc pod uwagę całość postępowania administracyjnego i korespondencję wymienianą między organem i wnioskodawcami, należy dojść do wniosku, że pismo z 27 sierpnia 2018 r. stanowi w istocie ponaglenie. W związku z powyższym za nieprawidłowe należało uznać zaskarżone postanowienie Sądu pierwszej instancji, który jako podstawę odrzucenia skargi podał nieuzupełnienie w terminie braku formalnego skargi przez nadesłanie brakującego ponaglenia.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.