Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. L., E. L. i J. L. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 sierpnia 2008 r., sygn. akt I OZ 602/08 w sprawie ze skargi J. L., E. L. i J. L. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zajęcia nieruchomości postanawia: odrzucić zażalenie
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie J. L., E. L. i J. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 738/06.
Na powyższe postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego J. L., E. L. i J. L. wnieśli zażalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 168 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy. Wskazana wyżej ustawa nie przewiduje środków odwoławczych od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zatem orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stają się prawomocne z chwilą wydania. Należy więc uznać, iż zażalenie J. L., E. L. i J. L. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 sierpnia 2008 r. jest niedopuszczalne i podlega zatem odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie odrzucić.