Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. Sz. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 marca 2015 r., sygn. akt IV SA/Po 1165/14 odrzucającego zażalenie oraz wniosek o przywrócenie terminu w sprawie ze skargi R. Sz. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lipca 2014r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 4 listopada 2015r odrzucił skargę R. S. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lipca 2014r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.
Następnie Sąd postanowieniem z dnia 13 stycznia 2015 r. odrzucił skargę kasacyjną R. S., z uwagi na niesporządzenie skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika.
Skarżąca kwestionując powyższe rozstrzygniecie pismem z dnia 23 stycznia 2015 r. bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła zażalenie na postanowienie z dnia 13 stycznia 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia powyższego zażalenia.
Naczelny Sąd Administracyjny pismem z dnia 29 stycznia 2015 r. przekazał powyższe zażalenie według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.
Sąd I instancji uznał, iż przedmiotowe zażalenie podlega odrzuceniu, bowiem pomimo istnienia tzw. przymusu adwokacko - radcowskiego, czyli obowiązku sporządzenia przez uprawnione osoby wymienione w treści art. 175 § 1 i 2 p.p.s.a., o czym skarżąca została należycie pouczona, zostało przygotowane i wniesione przez nią osobiście.
Sąd za niedopuszczalny uznał również zgłoszony przez stronę wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną. Strona zgodnie z w art. 87 § 4 oraz art. 175 p.p.s.a. w zw. z art. 194 § 4 p.p.s.a., nie należy bowiem do osób uprawnionych do skutecznego wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 194 § 4 p.p.s.a. w sposób jednoznaczny określa, iż zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej winno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, podkreślając jednocześnie, iż odpowiednie zastosowane znajduje przepis art. 175 § 2 p.p.s.a., w którym określony został katalog podmiotów zwolnionych od obowiązku zachowania przymusu adwokacko - radcowskiego.
Skarżąca, pomimo pouczenia udzielonego przez Sąd I instancji, sporządziła osobiście zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odrzucające skargę kasacyjną, również sporządzoną osobiście przez stronę. Z akt sprawy nie wynika, aby skarżąca była adwokatem lub radcą prawnym, ani którymkolwiek z podmiotów wskazanych w art. 175 § 2 p.p.s.a. Zasadnym zatem było stanowisko Sądu I instancji, który uznał, iż zażalenie skarżącej było niedopuszczalne.
Ponadto należy podzielić stanowisko Sądu, że także niedopuszczalny jest wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną, skoro skarżąca nie należy do osób uprawnionych do skutecznego wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną.
W takim stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.