Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 793/13 o odrzuceniu skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie ze skargi E. S.A. Oddział w O. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 20 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 793/13 odrzucił skargę kasacyjną R. S. od wyroku tego Sądu z dnia 13 listopada 2013 r.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że odpis nieprawomocnego wyroku z dnia 13 listopada 2013 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony uczestnikowi postępowania R. S. w dniu 30 grudnia 2013 r. w trybie art. 73 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.". W dniu 30 stycznia 2014 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę kasacyjną od powołanego wyroku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucając skargę kasacyjną stwierdził, że została ona wniesiona z przekroczeniem terminu. Skarga ta została bowiem wniesiona w dniu 30 stycznia 2014 r., w sytuacji gdy ostatnim dniem na dokonanie czynności był 29 stycznia 2014 r.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł R. S., domagając się jego uchylenia.
Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 178 w zw. z art. 73 § 4 P.p.s.a. polegające na nieprawidłowym przyjęciu, że skarga kasacyjna została oddana w urzędzie pocztowym po upływie terminu do jej złożenia, a w konsekwencji na przyjęciu przez wojewódzki sąd administracyjny, iż zachodzą podstawy do jej odrzucenia.
W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że z powtórnego zawiadomienia o przesyłce zawierającej odpis wyroku z dnia 13 listopada 2013 r. wynika, że "przesyłkę można odebrać w terminie do 31 grudnia 2013 r.". Zatem termin podjęcia pisma nie mógł upłynąć w dniu 30 grudnia 2013 r.
W odpowiedzi na zażalenie uczestniczka postępowania L. S. wniosła o jego uwzględnienie, podzielając argumentację zawartą w zażaleniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zaważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 73 § 1 P.p.s.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2. Ponadto zgodnie z art. 73 § 4 P.p.s.a. doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1. Nie ulega zatem wątpliwości, że już z samego brzmienia tych przepisów wynika, że doręczenie w tym trybie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia 14-dniowego terminu, liczonego od dnia pierwszej nieudanej próby doręczenia, o której adresat dowiaduje się ze stosownego zawiadomienia (awizo - opatrzonego datą i podpisem doręczającego). Od daty na zawiadomieniu należy liczyć 14-dniowy termin do przyjęcia domniemania doręczenia pisma. Domniemanie to polega na założeniu, że adresat przesyłki zapoznał się z jej treścią ostatniego dnia tego terminu, a zatem z tą datą wiążą się również odpowiednie skutki procesowe.
Biorąc pod uwagę okoliczności rozpoznawanej sprawy nie ulega wątpliwości, że przesyłkę skierowaną do R. S., zawierającą odpis nieprawomocnego wyroku należało - w świetle powołanej regulacji - uznać za doręczoną z dniem 30 grudnia 2013 r., tj. z upływem 14 dni od daty pierwszego zawiadomienia o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej (16 grudnia 2013 r.). Błędna treść ponownego zawiadomienia (awizo) pozostawionego przez pracownika operatora pocztowego, co do terminu granicznego odbioru przesyłki nie ma natomiast znaczenia dla ustalenia terminu według art. 73 P.p.s.a. Zaistniała sytuacja mogłaby stanowić podstawę do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, jednak na tym etapie postępowania Naczelny Sąd Administracyjny bada legalność postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej i nie jest władny do oceny tej przesłanki w kontekście ewentualnego zainicjowania przez wnoszącego zażalenie odrębnego postępowania o przywrócenie terminu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a.