Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy Regimin na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 329/12 o odmowie wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi Gminy Regimin na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia (...) grudnia 2011 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia (...) grudnia 2011 r. nr (...) utrzymał w mocy decyzję Starosty Ciechanowskiego z dnia (...) października 2011 r.
nr (...) orzekającą o ustaleniu odszkodowania od Gminy Regimin na rzecz Z. G. za działki nr (...) o pow. (...) m2 i nr (...) o pow. (...) m² położone w G. gm. Regimin.
Gmina Regimin wniosła na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania. Wniosek ten nie został uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia
24 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 329/12 odmówił wstrzymania ww. decyzji.
W uzasadnieniu postanowienia odwołując się do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 dalej P.p.s.a.) stwierdził, że z konstrukcji powyższej normy prawnej wynika, iż na skarżącym spoczywa ciężar wykazania przesłanek zawartych w powołanym przepisie, zaś sąd może wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli jest spełniona ustawowa przesłanka określona jako potencjalna możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdy akt lub czynność zostanie wykonana. Tymczasem zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie został uzasadniony.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego Gmina Regimin.
W uzasadnieniu wskazano, że Wojewoda Mazowiecki zaskarżoną decyzją z dnia (...) grudnia 2011 r. utrzymał w mocy decyzję Starosty Ciechanowskiego z dnia (...) października 2011 r., którą ustalono od Gminy Regimin na rzecz Z. G. odszkodowanie w kwocie 72.276, 00 złotych. Pełnomocnik Gminy Regimin podkreślił, że powyższa kwota, biorąc pod uwagę możliwości finansowe gminy, jest bardzo wysoka. Wskazał, że budżet gminy na 2012 r. wynosi około
9 milionów złotych, zaś środki finansowe na odszkodowania za przyjęte drogi publiczne w takiej wysokości nie zostały zaplanowane. Dodatkowo podał, że taka kwota odszkodowania została ustalona po raz pierwszy, zaś skarżąca gmina nie zgadza się zaskarżoną decyzją. Jej zdaniem wycena nieruchomości jest nieprawidłowa. Stwierdził, że wypłata ww. odszkodowania spowoduje wyrządzenie znaczniej szkody w postaci zachwiania płynności finansowej gminy oraz trudności z realizacją budżetu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 61 § 3 P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wyjaśnić należy, że chodzi tu o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowania świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Z konstrukcji w/w normy prawnej wynika, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zawartości skargi, dlatego też wniosek powinien zawierać odrębne uzasadnienie. Samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 P.p.s.a. nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia (por. postanowienie NSA z dnia
12 grudnia 2008 r. sygn. akt I OZ 896/08 LEX nr 564272 oraz postanowienie NSA z dnia 30 listopada 2004 r., GZ 121/04 oraz postanowienie NSA z dnia 29 wrzesień 2009 r. sygn. akt I OSK 1333/09 - Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Nie można zatem przenosić na Sąd obowiązku wykazania okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji w sytuacji, gdy strona we wniosku okoliczności tych nie wskazuje. Podkreślić należy, że konkretyzacja przesłanek wstrzymania wykonania decyzji dopiero w zażaleniu nie może być uznana za skuteczną (por. postanowienie NSA z dnia 10 lutego 2006 r. sygn. akt II OZ 48/06, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
W związku z powyższym, skoro złożony w tej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji nie zawierał uzasadnienia, to Sąd pierwszej instancji zasadnie przyjął, że skarżąca gmina nie wykazała okoliczności uzasadniających zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w postanowieniu.