Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. akt IV SAB/Wa 254/16 o odrzuceniu skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia odwołania postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę M. Ś. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia odwołania.
W uzasadnieniu podano, że pismem z dnia 3 czerwca 2016 r., sprecyzowanym pismem z dnia 18 lipca 2016 r., M. Ś. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] o ustaleniu odszkodowania w wysokości 1.097.700,00 zł na rzecz M.Ś. za nieruchomość położoną w gminie Inowrocław w obrębie Sławęcinek, stanowiącą działkę nr 8/7 o pow. 1,7913 ha przejętą z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa, przeznaczoną pod realizację inwestycji drogowej pn. "Budowa obwodnicy Inowrocławia w ciągu drogi krajowej nr 15 i 25" oraz zobowiązującej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do jednorazowej wypłaty odszkodowania w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna. Do skargi została załączona kopia pisma z dnia 26 kwietnia 2016 r., którym skarżąca reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, na podstawie art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wezwała Ministra Infrastruktury i Budownictwa do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Budownictwa wniósł o jej oddalenie.
Zarządzeniem z dnia 18 sierpnia 2016 r. wezwano pełnomocnika skarżącej do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia, poprzez nadesłanie odpisu wezwania do usunięcia naruszenia prawa skierowanego do Ministra Infrastruktury i Budownictwa w trybie art. 37 § 1 k.p.a. przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego oraz dowodu nadania wezwania na adres organu bądź dokumentu potwierdzającego złożenie wezwania osobiście.
Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy, wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 16 listopada 2016 r. Ostatni dzień terminu do usunięcia braków formalnych skargi przypadł zatem na dzień 23 listopada 2016 r. W zakreślonym terminie pełnomocnik skarżącej nadesłał pismo z dnia 17 listopada 2016 r., w którym poinformował, że do skargi dołączony był odpis pisma z dnia 26 kwietnia 2016 r. zawierającego wezwanie do zaprzestania naruszenia prawa oraz załączył kserokopię ww. wezwania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę.
Sąd ten przytoczył treść art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", zgodnie z którym skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). Jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. Sąd, po wniesieniu skargi, może uznać, że uchybienie tego terminu nastąpiło bez winy skarżącego i rozpoznać skargę (§ 3). W przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania (§ 4).