Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. W. i J. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2011 r., sygn. akt I SAB/Wa 103/11 oddalające wniosek J. W. i J. W. o uzupełnienie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2011 r. w zakresie zwrotu uiszczonego wpisu sądowego w sprawie ze skargi J. W. i J.W. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania postanawia: 1. sprostować zaskarżone postanowienie w zakresie daty jego wydania w ten sposób, że w miejsce "201 r." wpisać "2011 r."; 2. oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 17 marca 2011 r., sygn. akt I SAB/Wa 103/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie sądowe ze skargi J. W. i J. W. na bezczynność Ministra Infrastruktury w rozpoznaniu wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...]w sprawie dotyczącej nieruchomości położonej w Ł. przy ul. D. [...], oznaczonej jako działki nr [...],[...],[...],[...],[...]i [...].
Pismem z dnia 28 marca 2011 r. skarżący zgłosili wniosek o uzupełnienie powyższego postanowienia w zakresie rozstrzygnięcia o zwrocie uiszczonej opłaty od skargi w kwocie 100 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił powyższy wniosek powołując art. 157 § 2 i § 3 a contrario p.p.s.a. i wskazując, że zgodnie z art. 157 § 1 i § 2 tej ustawy, strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Natomiast w świetle art. 166 powołanej ustawy do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Sąd zaznaczył, że uzupełnienie orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania następuje w wypadkach, w których sąd nie orzekł o kosztach, mimo, że strona zażądała we właściwym czasie ich przyznania, albo nie zamieścił w postanowieniu dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Sąd podał, że z akt sprawy wynika, iż skarżący do dnia wydania postanowienia z dnia 17 marca 2011 r. nie żądali zwrotu kosztów postępowania. Dodatkowo wyjaśnił, że także w wypadku złożenia wniosku o zasądzenie od organu kosztów postępowania, brak byłoby podstaw do uwzględnienia takiego wniosku, gdyż "w przedstawionym układzie procesowym kwota uiszczonego wpisu nie byłaby kosztem niezbędnym w rozumieniu art. 205 § 2 powołanej ustawy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 1987 r., sygn. akt IV Cr 309/87, niepubl.)". Ponadto, zdaniem Sądu, brak było podstaw do wydania orzeczenia o kosztach na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a, gdyż skarżący nie cofnęli skargi, a to dopiero stwarzałoby podstawę do zwrotu opłaty na podstawie wymienionego przepisu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli J. W. i J. W., domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
W uzasadnieniu skarżący wskazali, że w przypadku orzekania na posiedzeniu niejawnym, gdy strona nie jest reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego o kosztach należnych stronie sąd powinien orzec z urzędu, bowiem przepis art. 210 § 1 p.p.s.a. nie ma zastosowania. Skarżący podali, że nie byli reprezentowani w postępowaniu przez adwokata lub radcę prawnego, zatem o kosztach należnych stronie WSA w Warszawie powinien orzec z urzędu. Wskazali ponadto, że skoro działali w sprawie samodzielnie, to niezrozumiałe jest powoływanie się przez WSA w Warszawie na przepis art. 205 § 2 p.p.s.a. gdyż ten przepis ma zastosowanie w przypadku reprezentowania strony przez adwokata lub radcę prawnego. Podnieśli, że z art. 205 § 1 powołanej ustawy, który w tej sprawie ma zastosowanie wynika, że do kosztów postępowania zalicza się koszty sądowe.