Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 kwietnia 2018 r. sygn. akt III SA/Kr 988/16 o odrzuceniu skargi kasacyjnej M.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 sierpnia 2016 r. sygn. akt III SA/Kr 988/16 w sprawie ze skargi M.K. na uchwałę Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nieprzyjęcia pracy doktorskiej i niedopuszczenia do publicznej obrony postanawia oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2016 r. odrzucił skargę M.K. na uchwałę Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nieprzyjęcia pracy doktorskiej i niedopuszczenia do publicznej obrony.
Odpis w/w postanowienia został doręczony skarżącej w dniu 22 września 2016 r.
W dniu 29 marca 2017 r. wyznaczony z urzędu profesjonalny pełnomocnik skarżącej złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 31 sierpnia 2016 r. Opinia ta została doręczona skarżącej w dniu 6 kwietnia 2017 r.
W dniu 17 sierpnia 2017 r. M.K., reprezentowana przez adwokata z wyboru M.K., wniosła skargę kasacyjną od w/w postanowienia wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. Podała, że z przyczyn obiektywnych nie miała możliwości złożenia skargi kasacyjnej w ustawowym terminie, bowiem nie posiada uprawnień zawodowych, które pozwoliłyby jej na samodzielne sporządzenie skargi kasacyjnej, zaś pełnomocnik wyznaczony z urzędu w dniu 29 marca 2017 r. złożył opinię prawną o braku podstaw do zaskarżenia postanowienia z dnia 31 sierpnia 2016 r., odmawiając tym samym sporządzenia skargi kasacyjnej. Skarżąca, pomimo podjętych prób nawiązania współpracy z innymi profesjonalnymi pełnomocnikami, nie znalazła pełnomocnika, który podjąłby się sporządzenia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie w ustawowym terminie. Dopiero w dniu 10 sierpnia 2017 r. zawarła umowę zlecenia z adwokat M.K. i w tym samym dniu udzieliła jej pełnomocnictwa do sporządzenia skargi kasacyjnej i reprezentowania w sprawie. Brak możliwości wcześniejszego udzielenia pełnomocnictwa był zatem obiektywny i nie wynikał z niedbalstwa skarżącej, która wcześniej kontaktowała się z kilkoma innymi pełnomocnikami, którzy nie podjęli się reprezentowania jej w tym postępowaniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2017 r. sygn. akt III SA/Kr 988/16 odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Na skutek zażalenia M.K. na powyższe postanowienie sprawę rozpoznawał Naczelny Sąd Administracyjny, który postanowieniem z dnia 18 stycznia 2018 r. sygn. akt I OZ 1952/17 zażalenie oddalił. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podkreślił, że w okolicznościach niniejszej sprawy powołanie się we wniosku o przywrócenie terminu w sposób ogólnikowy na trudności w znalezieniu odpowiedniego profesjonalnego pełnomocnika (bez wskazywania np. konkretnych pełnomocników i dat w których skarżąca miała się z nimi kontaktować) nie stanowią realizacji przesłanki z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej w skrócie "P.p.s.a."). Przyjęcie odmiennej interpretacji prowadzić by mogło do niedopuszczalnego wniosku, że w każdym przypadku ustanowienia pełnomocnika z wyboru po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, strona mogłaby domagać się przywrócenia terminu do dokonania tej czynności, podnosząc, że inni pełnomocnicy nie podjęli się sporządzenia skargi kasacyjnej. Przepis art. 87 § 2 P.p.s.a. nakłada na stronę jedynie obowiązek uprawdopodobnienia, a nie udowodnienia, okoliczności uzasadniających wniosek o przywrócenie terminu, nie oznacza to jednak, że strona może poprzestać jedynie na gołosłownych oświadczeniach.