Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 249/15 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M.M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia 1) sprostować z urzędu oczywistą omyłkę w sentencji zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że zamiast daty postanowienia "26 marca 2014 r.", wpisać datę "26 marca 2015 r." 2) oddalić zażalenie.
M.M. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie mu w niniejszej sprawie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że uzyskiwane przez niego dochody w wysokości 3.066 zł brutto, z których skarżący utrzymuje siebie oraz małoletniego syna, przeznaczane są w części (1.200 zł brutto miesięcznie) na alimenty na rzecz córki. Skarżący oświadczył, że posiada majątek w postaci domu o pow. [...] m² oraz budynku ([...] m²) wraz z działką ([...] m²) i wskazał, że obecnie toczy się postępowanie w sprawie podziału majątku. Brak możliwości uiszczenia wpisu od skargi uzasadnił niewypłaceniem mu przez organ odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, na której prowadził niegdyś działalność gospodarczą.
W związku z faktem, że udzielone we wniosku o przyznanie prawa pomocy informacje zostały ocenione przez referendarza sądowego jako niewystarczające do oceny aktualnego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącego, pismem z dnia 24 listopada 2014 r. został on zobowiązany, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.), do uzupełnienia przedmiotowego wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania, poprzez przedstawienie:
1) oświadczenia, czy małoletni W.M. pozostaje na wyłącznym utrzymaniu skarżącego, a także informacji dotyczących osoby, na której równolegle ze skarżącym ciąży obowiązek alimentacyjny względem małoletniego,
2) dokumentu wskazującego na wysokość aktualnie pobieranego wynagrodzenia,
3) odpisów wszystkich zeznań podatkowych skarżącego za ostatnie dwa lata,
4) wyciągów z wszystkich posiadanych przez skarżącego rachunków bankowych i lokat wraz z historią dokonanych na nich operacji z ostatnich trzech miesięcy,
5) szczegółowego wykazu wydatków ponoszonych miesięcznie na konieczne utrzymanie wraz z określeniem ich wysokości, w tym także przedstawienie dokumentów potwierdzających ich poniesienie,
6) dokumentów potwierdzających wysokość alimentów przyznanych na rzecz córki (np. odpisu wyroku sądu),
7) w przypadku zalegania ze spłatą alimentów - zaświadczenia o zaleganiu w spłacie alimentów.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie skarżący wniósł o wyznaczenie dodatkowego terminu do złożenia żądanych dokumentów, wskazując, że ich jeszcze nie otrzymał. Wyjaśnił, iż małoletni W.M. nie pozostaje na jego wyłącznym utrzymaniu. Koszty utrzymania syna skarżący ponosi wspólnie z matką dziecka. Alimenty na rzecz córki orzeczono wyrokiem sądu, jednakże do chwili obecnej skarżący nie otrzymał odpisu przedmiotowego orzeczenia.
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 2734/14 odmówił M.M. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, uznając, że skarżący nie wykazał spełnienia ustawowych przesłanek, poprzez nienadesłanie stosownych dokumentów potwierdzających jego sytuację materialną.