Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia G. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 października 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1018/17 o odrzuceniu skargi G. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 16 października 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 1018/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę G. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżona decyzja została doręczona skarżącej w dniu 2 czerwca 2015 r. Od tej daty rozpoczął bieg trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi, który upłynął w dniu 2 lipca 2015 r. Skarga została nadana w polskim urzędzie pocztowym w dniu 12 czerwca 2017 r., a zatem z uchybieniem terminu do jej wniesienia. Jednocześnie Sąd zauważył, że wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został prawomocnie odrzucony.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła G. S.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a.
W rozpoznawanej sprawie Sąd I instancji zasadnie uznał, że skarga G. S. została wniesiona z uchybieniem terminu określonego w art. 53 § 1 P.p.s.a., czego następstwem było jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a. Jak wynika bowiem z akt sprawy zaskarżona decyzja Ministra Infrastruktury i Rozwoju (zawierająca prawidłowe pouczenie o sposobie i terminie wniesienia skargi) została doręczona skarżącej w dniu 2 czerwca 2015 r. W związku z powyższym termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 2 lipca 2015 r. Nadanie skargi w dniu 12 czerwca 2017 r. w urzędzie pocztowym nastąpiło zatem po upływie ustawowego terminu do jej wniesienia.
Odnosząc się do argumentów powołanych w zażaleniu wskazać należy, że okoliczności związane z ewentualnym brakiem winy strony w uchybieniu terminu nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Stanowiły one natomiast przedmiot rozważań Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w odrębnym postępowaniu incydentalnym. Prawomocnym postanowieniem z dnia 13 września 2017 r. odrzucono wniosek strony o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, uznając że w sprawie nie zaszły szczególne okoliczności, które mogłyby uzasadniać przywrócenie terminu do wniesienia skargi po upływie roku od jego uchybienia. Sąd ocenił, że okoliczności takich nie stanowią wskazywane przez skarżącą wiek i zły stan zdrowia.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji postanowienia.